Tezy orzeczenia:

1. Zastosowane w art. 67 cytowanej ustawy określenie "przyjęcie dziecka na wychowanie", nie zostało zdefiniowane w żadnym z przepisów tej ustawy. Natomiast istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy dzieci umieszczone w zawodowej rodzinie zastępczej, w tym pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego, są dziećmi przyjętymi na wychowanie.

2. Podkreślenia wymagało, że ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej ( tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 697), zwana dalej również ustawą o systemie pieczy zastępczej – jak podniósł uczestnik w piśmie z dnia 13 lutego 2017 r. - wielokrotnie posługuje się pojęciem "wychowania dziecka" w kontekście sprawowania pieczy zastępczej i zgodnie z art. 40 ust. 1 tej ustawy, rodzina zastępcza oraz rodzinny dom dziecka zapewniają dziecku całodobową opiekę i wychowanie. Zasadnie uczestnik podkreślił, że rodzina zastępcza podejmuje szereg działań – wymienionych przykładowo w art. 40 ust. 1 ustawy - mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w społeczeństwie, które składają się na proces wychowania dziecka. Rodzina zastępcza przyjmuje zatem dziecko na wychowanie, a w okresie pozostawania pod pieczą rodziny zastępczej, rodzice naturalni nie spełniają ciążącego na nich obowiązku wychowania dzieci. Obowiązek ten zostaje scedowany na rodziców zastępczych. Powyższe stwierdzenia dotyczą wszystkich rodzin zastępczych, a więc również tych, które pełnią funkcję pogotowia rodzinnego, wynika to z art. 40 ust. 1 ustawy o systemie pieczy zastępczej, w którym mowa jest o rodzinie zastępczej - bez wyłączenia dotyczącego rodzin pełniących funkcję pogotowia rodzinnego. Jak już była o tym mowa wyżej – według art. 40 ust. 1 tej ustawy, rodzina zastępcza zapewnia dziecku całodobową opiekę i wychowanie. Jest to zatem niezależne od tego, na jak długi okres dziecko zostało umieszczone w rodzinie zastępczej.

3. Bezpodstawna jest zatem ocena organu odwoławczego zawarta w piśmie z dnia 16 marca 2017 r. według której, w niniejszej sprawie nie może być mowy o przyjęciu dzieci na wychowanie, gdyż umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej zawodowej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego, ma charakter doraźny i służy zapewnieniu dziecku opieki przez okres przejściowy do momentu unormowania jego sytuacji.

4. Ponadto wskazać należało, że – jak podniósł uczestnik postępowania - w art. 67 ust. 2 pkt. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej ustawodawca nie określił, na jaki okres dziecko ma być przyjęte na wychowanie, aby zostało objęte dyspozycją tego przepisu. W związku z tym, nie ma podstaw, aby dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego, wykluczyć spośród członków rodziny uwzględnianych przy ustalaniu wysokości przedmiotowego równoważnika.

5. Podkreślenia wymaga, że organ I instancji wyraził pogląd jeszcze dalej idący niż zawarty w cytowanym wyżej piśmie organu odwoławczego, gdyż wskazał, że "rodzina zastępcza nie jest rodziną, która przyjmuje dzieci na wychowanie", a zatem nie ograniczył tej oceny do rodzin pełniących funkcję pogotowia rodzinnego. Organ nie uzasadnił swojego przekonania, podniósł tylko, że potwierdza je art. 32 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Natomiast według art. 32 tej ustawy, piecza zastępcza jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców (ust. 1). Pieczę zastępczą organizuje powiat (ust. 2). Z treści przytoczonych przepisów nie da się wywieść, że "rodzina zastępcza nie jest rodziną, która przyjmuje dzieci na wychowanie", a wręcz przeciwnie - w art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy jest mowa o tym, że piecza zastępcza dotyczy zapewnienia dziecku opieki i wychowania.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

       Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w P. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] odmówił P.W. wypłaty równoważnika za remont lokalu na dzieci znajdujące się pod opieką tj. N.S. i J.K. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 67 ust. 2 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, za członków rodziny uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione, dzieci przyjęte na wychowanie. Podniósł, że według art. 32 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, rodzina zastępcza nie jest rodziną, która przyjmuje dzieci na wychowanie, a wobec tego zgodnie z art. 67 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, dzieci znajdujące się w systemie pieczy zastępczej, nie mogą być brane pod uwagę przy prawie do otrzymania równoważnika pieniężnego za remont lokalu.

      Decyzją z dnia [...]r. [...] Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w K. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 267 z póżn.zm.) art. 67 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 603, z późn. zm.), art. 2 ust. 2 i art. 54 ust. 3 pkt 12a ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2016r. poz. 575), po rozpatrzeniu odwołania P.W. utrzymał w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...] r. o odmowie wypłaty równoważnika za remont lokalu na dzieci znajdujące się pod opieką zawodowej rodziny zastępczej. W uzasadnieniu organ wskazał, że w złożonym w dniu 18.01.2016r. oświadczeniu mieszkaniowym do ustalenia uprawnień do równoważnika za remont bądź równoważnika za brak mieszkania, P.W. oprócz żony i syna wpisał N.S. (błędnie nazywaną przez organ N.S.) i J. K., które to dzieci są pod opieką skarżącego i jego żony prowadzących zawodową rodzinę zastępczą pełniącą funkcję pogotowia rodzinnego.

      W skardze wniesionej od powyższej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach P. W. – reprezentowany przez pełnomocnika – podniósł zarzut naruszenia przez organ przepisów prawa materialnego tj. art. 67 ust. 2 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej poprzez jego niewłaściwą wykładnię i uznanie, że dzieci przyjęte do rodziny zastępczej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego w osobach A. i P. W. – tj. J.K. i N. S. nie spełniają warunków cytowanej ustawy,

      W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczasową argumentację.

      W piśmie z dnia 13 lutego 2017 r. Rzecznik Praw Dziecka zgłosił udział w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie ze skargi P. W. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...]r. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 67 ust. 2 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 603, z późn. zm.) poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że dzieci pozostające pod opieką rodziny zastępczej pełniącej jednocześnie funkcję pogotowia rodzinnego nie są dziećmi przyjętymi na wychowanie, co w konsekwencji spowodowało odmowę przyznania skarżącemu równoważnika za remont lokalu na dzieci: N.S. i J.K.

      Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2017 r. sprawy ze skargi P. W. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie równoważnika za remont lokalu 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...] r. nr [...]; 2) zasądza od [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Orzeczenie w formacie pdf

 Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych