wtorek, 19 wrzesień 2017 08:34

Nagana za spożywanie alkoholu podczas ćwiczeń ratowniczych przez dowódcę Jednostki Ratowniczo – Gaśniczej PSP

Napisał Dariusz P. Kała
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
źródło foto:www.pixabay.pl źródło foto:www.pixabay.pl

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2016 r., II SA/Wa 1717/15

Tezy orzeczenia:

  1. Postępowanie dyscyplinarne przewidziane w ustawie o PSP ukształtowane jest na wzór postępowania sądowego, w którym rzecznik dyscyplinarny pełni rolę podobną do oskarżyciela publicznego, a komisje dyscyplinarne rolę podobną do sądu. Należy jednak pamiętać, że nie jest to postępowanie stricte sądowe, a więc pierwszeństwo w tym postępowaniu mają przepisy ustawy o PSP, natomiast przepisy kodeksu postępowania karnego stosuje się w tym postępowaniu odpowiednio z uwzględnieniem specyfiki postępowania dyscyplinarnego. W świetle powyższego przepisu, nie ma w ocenie Sądu przeszkód do tego aby w jednym postępowaniu dyscyplinarnym postawiono strażakowi zarzut popełnienia kilku czynów sprzecznych ze złożonym ślubowaniem. Nie ma też przeszkód do tego aby Komisja Dyscyplinarna w swoim orzeczeniu uznała strażaka winnym tylko niektórych z zarzucanych czynów, uniewinniając go jednocześnie od zarzutu popełnienia pozostałych czynów. W ocenie Sadu, Komisja Dyscyplinarna w uzasadnieniu orzeczenia, opierając się na zebranym w postępowaniu dyscyplinarnym materiale dowodowym, w sposób niebudzący wątpliwości wyjaśniła w czym przejawiło się popełnienie przez skarżącego powyższego czynu.
  1. Należy zauważyć, że z uwagi na brak uregulowań odrębnych w ustawie o PSP, uzasadnienie orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej powinno spełniać wymogi określone w art. 424 kpk. Przepis ten stanowi, że uzasadnienie powinno zawierać wskazanie, jakie fakty zostały uznane za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparto się dowodach i dlaczego nie uznano dowodów przeciwnych, wyjaśnienie podstawy prawnej orzeczenia oraz przytoczenie okoliczności, które miano na względzie przy wymiarze kary. W ocenie Sądu uzasadnienie zaskarżonych orzeczeń spełnia powyższe wymogi.
  1. Odnosząc się natomiast do zarzutów skargi należy w pierwszej kolejności podkreślić, że w sprawie nie miały zastawania przepisy kodeksu postepowania administracyjnego dlatego też niezrozumiałym jest zarzucanie organowi naruszania tych przepisów, a za drugiej strony niemożliwym jest ustosunkowanie się Sądu do tych zarzutów. W ocenie Sądu organy prowadzące postępowanie dyscyplinarne nie naruszył ani zasady obiektywizmu (art. 4 kpk), ani też zasady swobodnej oceny dowodów (art. 7 kpk). Organy uwzględniły bowiem nie tylko okoliczności niekorzystne dla skarżącego, ale wzięły też pod uwagę to, że skarżący przekazał swoim podwładnym informacje o regulaminie obozowiska, w tym zakaz spożywania alkoholu na jego terenie. Te fakty niewątpliwie świadczą na korzyść skarżącego.
  1. Co zaś tyczy się zasady swobodnej oceny dowodów, należy wskazać, że w doktrynie przyjmuje się iż oznacza ona wolność wewnętrznego przekonania organu procesowego w kwestii oceny dowodów i wyciągania z nich racjonalnych wniosków, kierowania się swoim przekonaniem ukształtowanym wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego i zasad prawidłowego rozumowania . Skoro zatem z zebranych dowodów wynikało, że osoby kontrolujące obozowisko zwróciły uwagę na odbiegające od normy zachowanie strażaków podległych skarżącemu i ustaliły, że są oni (podwładni) w stanie po spożyciu alkoholu, to trudno uznać, że okoliczności tej nie zauważył sam skarżący, który pomimo swoich dolegliwości żołądkowych, był w obozowisku, pomiędzy swoimi podwładnymi i sprawował nad nimi nadzór. Należy zatem stwierdzić, że nie uwzględnienie twierdzenia skarżącego, że jego podwładni spożywali alkohol w ukryciu, nie wynika z dowolnej oceny dowodów, ale z oceny swobodnej, opartej na wskazaniach wiedzy, doświadczeniu życiowym i zasadach prawidłowego rozumowania. Odnosząc się natomiast do wymierzonej kary nagany, należy wskazać, że wymierzona skarżącemu kara nagany jest drugą w katalogu kar dyscyplinarnych przewidzianych w art. 117 ust. 1 ustawy o PSP i jest ona, w ocenie Sądu, adekwatna do charakteru popełnionego przez skarżącego czynu.

 

Skrócony stan faktyczny sprawy:

       W sprawie ustalono stan faktyczny. Rzecznik Dyscyplinarny przy L. Komendancie Wojewódzkim PSP w L., złożył w dniu [...] października 2014 r. do Przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej przy L. Komendancie Wojewódzkim PSP w L. wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko [...] Z. K. Dowódcy Jednostki Ratowniczo – Gaśniczej PSP w B. - obwinionemu o to, że w dniu [...] kwietnia 2014 r. w czasie udziału w ćwiczeniach współdziałania jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych z udziałem organów zarządzania kryzysowego oraz Wojska Polskiego pod kryptonimem [...] spożywał alkohol oraz w sposób niewystarczający nadzorował przestrzeganie porządku i dyscypliny przez podległych strażaków.

        Komisja Dyscyplinarna przy L. Komendancie Wojewódzkim PSP w L., po przeprowadzeniu postepowania dyscyplinarnego w sprawie, wydała w dniu [...] lutego 2015 r. orzeczenie, którym:

1) uznała obwinionego za niewinnego w zakresie naruszenia postanowienia § 9 pkt 5 w zw. z § 2 Regulaminu Służby KM PSP w L.;

2) uznała obwinionego za winnego w zakresie naruszenia postanowienia pkt 7 ppkt 1 i 5 zakresu czynności podpisanego obwinionego w dniu [...] sierpnia 2009 r. oraz w zakresie narażenia dobrego imienia służby i naruszenia dyscypliny służbowej, tj. naruszenia postanowień art. 30 ust. 1 ustawy o PSP i za to na podstawie art. 117 ust. 1 pkt 3 ustawy o PSP wymierzyła mu karę wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe - tj. stanowisko specjalisty;

3) kosztami postępowania obciążyła Skarb Państwa na podstawie art. 124 g ust. 1 ustawy PSP;

4) kosztami obrony obciążyła obwinionego na podstawie art. 124 g ust. 1a zd. 1 ustawy o PSP.

       Odwołanie od powyższego orzeczenia w zakresie jego pkt 2 i 4 złożył obrońca obwinionego, zarzucając mu dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny materiału dowodowego i uwzględnienie jedynie okoliczności przemawiających na niekorzyść obwinionego oraz błędne ustalenie stanu faktycznego w zakresie umiejętności obwinionego w zarządzaniu podwładnymi.

        Po rozpoznaniu powyższego odwołania Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej orzeczeniem nr [...]z dnia [...] kwietnia 2015 r.:

1) zmieniła pkt. 2 zaskarżonego orzeczenia i wymierzyła obwinionemu karę dyscyplinarną nagany;

2) utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie zawarte w pkt. 4;

3) kosztami funkcjonowania Odwoławczej Komisji obciążyła Skarb Państwa, a kosztami obrony - obwinionego.

        W uzasadnieniu Komisja wskazała, że popełnienie przez obwinionego przewinienia, o którym mowa w pkt. 2 skarżonego orzeczenia nie ulega wątpliwości. Świadczy o tym fakt, iż czterech strażaków podległych w tym czasie obwinionemu znajdowało się pod wpływem alkoholu podczas wykonywania obowiązków służbowych. Bezspornym jest, że utrzymanie przez obwinionego podległych strażaków w należytym stanie psychofizycznym miało niebagatelny wpływ na utrzymanie gotowości do wykonywania obowiązków służbowych.

        W ocenie Komisji niezrozumiałym jest twierdzenie obwinionego, że nie zauważył, że jego podwładni są w stanie po spożyciu alkoholu, bowiem osoby kontrolujące obozowisko zwróciły uwagę na odbiegające od normy zachowanie strażaków podległych obwinionemu. Nietrafny jest więc podnoszony w odwołaniu zarzut, że strażacy pili alkohol "po kryjomu" zaś na obozowisku brak było śladów łamania dyscypliny.

        Odnosząc się natomiast do wymierzonej kary Komisja wskazał, że orzeczona kara obniżenia stanowiska służbowego z dowódcy [...] do specjalisty jest karą niewspółmierną do popełnionego czynu. Zdaniem Komisji adekwatną karą dyscyplinarną, która spełni właściwy element oddziaływania wychowawczego wobec obwinionego, będzie kara nagany.

        Powyższe orzeczenie stało się przedmiotem skargi Z. K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

       W odpowiedzi na skargę Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej wniosła o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w sprawie.

      Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2016 r. sprawy ze skargi Z. K. na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej nagany oddala skargę.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dodatkowe informacje

  • Sąd sąd administracyjny
  • Sygnatura II SA/Wa 1717/15
  • Akt prawny

    Dz.U. 2013 nr 0 poz 1340; art.115 ust.1; Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej - tekst jednolity.

  • Data wydania piątek, 27 maj 2016
  • Kategoria Państwowa Straż Pożarna
  • Rodzaj orzeczenia wyrok
  • Autor Dariusz P.Kała
Czytany 1003 razy

Trwa przedsprzedaż Komentarza do ustawy o ochronie przeciwpożarowej

KLIKNIJ