Tezy orzeczenia:

1. W przypadku zmiany przepisów prawa materialnego, organ orzekający jest obowiązany do uwzględnienia nowego stanu prawnego, chyba że przepisy przejściowe stanowią inaczej. Tylko bowiem normy międzyczasowe mogą wprowadzić odstępstwo od zasady stosowania przepisów aktualnie obowiązujących. Wyjaśnić trzeba też, iż przepisy intertemporalne, to takie przepisy, które wskazują, czy i w jakim zakresie do danego stanu faktycznego stosować przepisy ustawy zmienianej, czy też przepisy ustawy nowej. Ustawodawca może odroczyć obowiązywanie nowych regulacji prawnych poprzez ustanowienie odpowiedniego vacatio legis, albo wprowadzenie przepisu przejściowego, który przesunie w czasie skutki wejścia w życie danej normy prawnej. Wbrew stanowisku organu odwoławczego przepis o wejściu ustawy w życie nie jest przepisem intertemporalnym, a jedynie wskazuje, z jakim dniem akt ten ma moc wiążącą. Ustawa z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 100, poz. 836), która nadała nowe brzmienie art. 78 tej ustawy, zawiera tylko jeden przepis przejściowy. Zgodnie z art. 5 tego unormowania dotychczasowe akty wykonawcze zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych aktów wykonawczych. Poza tym przepisem ustawa zmieniająca nie zawiera żadnej normy intertemporalnej, określającej stosowanie wprowadzonych regulacji po dniu jej wejścia w życie. Jeżeli strażak, tak jak w niniejszej sprawie, spełnił ten wymóg przed dniem wejścia w życie omawianej regulacji prawnej, to wówczas ze względu na obowiązywanie zasady nieretroaktywności prawa, równoważnik za brak lokalu mieszkalnego przysługuje od dnia wejścia w życie nowych regulacji. Zatem rację ma skarżący, iż pięcioletni okres oczekiwania, o którym mowa w ust. 4 art. 78, należy liczyć od dnia faktycznego zajmowania kwatery tymczasowej. Wynika to jednoznacznie z treści tego przepisu. W ocenie Sądu, brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do twierdzenia, aby okres ten rozpoczynał bieg dopiero z dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej ustawę o Państwowej Straży Pożarnej, tak jak to przyjęto w zaskarżonej decyzji. Skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż odmowa przyznania skarżącemu równoważnika za brak lokalu mieszkalnego nie ma uzasadnionych podstaw prawnych.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

     Raportem z dnia 30 czerwca 2008 r. P.G. wystąpił do Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w K. o przyznanie i wypłatę zaległej kwoty równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, od dnia powstania uprawnienia, tj. od dnia 1 lipca 2005 r., na podstawie art. 78 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667 ze zm.).

      Decyzją z dnia "[...]" Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w K., działając na podstawie art. 77 ust. 2, art. 78 ust. 3 i 4 oraz art. 83 ust. 5 pkt 5 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 96, poz.667), odmówił przyznania funkcjonariuszowi równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 13 lipca 1998r. funkcjonariuszowi przydzielony został lokal mieszkalny na terenie Komendy (kwatera tymczasowa). Na podstawie § 5 ust. 2 obowiązującego wówczas rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania strażakom Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich wypłaty i zwrotu (Dz. U. Nr 15, poz. 67) strażakowi, który otrzymał kwaterę tymczasową nie przysługuje równoważnik za brak lokalu. W takiej sytuacji, w myśl § 1 pkt 1 ust. 5 powołanego rozporządzenia, strażakowi wypłaca się równoważnik za remont lokalu. Wskazał, że skoro art. 78 ust. 4 powołanej ustawy zaczął obowiązywać od dnia 1 lipca 2005 r., to wnioskowany równoważnik będzie można wypłacać funkcjonariuszowi dopiero od dnia 2 lipca 2010 r. Mając na względzie powyższe przepisy Komendant stwierdził, że w stanie faktycznym sprawy "dniem powstania uprawnienia" do pobierania równoważnika za brak lokalu jest dzień wejścia w życie art. 78 ust. 4 ustawy, czyli dzień 1 lipca 2005 r.

     W złożonym odwołaniu P.G. podał, że decyzją Komendanta Rejonowego PSP w K. z dnia 13 lipca 1998 r. został mu przyznany lokal mieszkalny (kwatera tymczasowa) w budynku Komendy Powiatowej PSP. Kwaterę tę zajmuje do dnia dzisiejszego. Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 100, poz. 836), uległy zmianie przepisy regulujące zasady przyznawania równoważnika za brak lokalu mieszkalnego i zgodnie z art. 78 ust. 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, w związku z zajmowaniem kwatery tymczasowej przez okres dłuższy niż 5 lat, nabył prawo do wypłaty równoważnika za brak lokalu mieszkalnego. Zdaniem odwołującego zachował on jednocześnie prawo do wypłaty równoważnika za remont lokalu mieszalnego, zgodnie z art. 77 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej.

     Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w O., decyzją "[...]" utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

     W złożonej skardze P.G. wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji z uwagi na naruszenie art. 78 ust. 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej i orzeczenie wypłaty równoważnika za brak lokalu mieszkalnego od dnia 1 lipca 2005r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.

     W odpowiedzi na skargę "[...]" Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

     Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2009 r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych