Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 stycznia 2017 r., III SA/Kr 1440/16
Tezy orzeczenia:
Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji przeprowadzona zgodnie z zasadami wynikającymi z przytoczonych przepisów ppsa, dorowadziła do uznania, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Prawo do pomocy finansowej jest powiązane z przesłanką niezaspokojenia potrzeb mieszkaniowych strażaka. Powołane przepisy jednoznacznie wskazują, że warunkiem przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu jest brak przydziału lokalu mieszkalnego. Dlatego w przypadku ubiegania się przez strażaka o przyznanie pomocy finansowej konieczne jest ustalenie, czy strażakowi w dniu złożenia wniosku przysługiwało prawo do przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej.
Z przedstawionych Sądowi akt administracyjnych wynika, że decyzją z dnia 5 listopada 2012 r. skarżącemu przydzielono lokal mieszkalny w T, o pow. 40,42 m2. W lokalu tym skarżący zamieszkiwał wraz z rodziną do dnia 1 maja 2016 r. Opuszczenie przez skarżącego w/w lokalu wynikało z dokonanego przez skarżącego w dniu 4 kwietnia 2016 r. wypowiedzenia umowy najmu. "Uzupełnienie" wypowiedzenia pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. doprowadziło – zgodnie z wolą skarżącego – do rozwiązania umowy najmu na mocy porozumienia stron z dniem 30 kwietnia 2016 r. Termin rozwiązania umowy motywował skarżący terminem przeprowadzki do domu jednorodzinnego w kwietniu 2016 r. Z akt administracyjnych wynika także, że decyzją z dnia [...] 2013 r. [...] Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego zlokalizowanego na działce nr [...] w miejscowości P (k.13), oraz że pismem z dnia 20 lutego 2016 r. skarżący wraz z żoną (inwestor) zawiadomili Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy. Z zaświadczenia tego organu z dnia 10 marca 2016 r. [...] wynika, że nie znaleziono podstaw do wniesienia sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania. Z kopii zawiadomienia o wpisie w księdze wieczystej nr prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych wynika, że właścicielami działki nr [...] są skarżący wraz z żona M. na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej na budowę domu skarżący złożył w dniu 31 marca 2016 r. Odnosząc powyższy stan faktyczny do regulacji przewidzianej w art. art. 80 ust. 1 w zw. z art. art. 81 pkt 2 i 3 ustawy stwierdzić trzeba, że w tym dniu jak zasadnie ustalił organ, skarżący miał zaspokojone potrzeby mieszkaniowe we własnym zakresie, ponieważ był współwłaścicielem domu o pow. 128,94 m2, co do użytkowania którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu, nadto korzystał z lokalu mieszkalnego przydzielonego mu decyzją z dnia [...] 2012 r. Potrzeby te były zaspokojone również w chwili orzekania w przedmiocie przyznania pomocy finansowej, ponieważ od dnia 10 marca 2016 r. skarżący mógł bez przeszkód prawnych użytkować dom jednorodzinny, którego jest współwłaścicielem. Niekwestionowaną okolicznością jest, że dom położony jest w miejscowości pobliskiej do pełnienia służby. Dom ten zaspokaja więc potrzeby mieszkaniowe strażaka, określone w art. 74 ust. 1 ww. ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, a tym samym skarżący na dzień złożenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej nie spełniał warunków do uzyskania przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej. Przyznanie tej pomocy uzasadnia bowiem wyłącznie stan, w którym strażak nie ma zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych i równocześnie spełnia warunki do otrzymania lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej. Skoro zatem potrzeby mieszkaniowe skarżącego na dzień złożenia wniosku były zaspokojone, co oznacza, że nie spełniał on przesłanek do przyznania lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej, to nie spełniał on także warunków do przyznania pomocy finansowej.
Wobec stanowiska skarżącego, iż powinna mu zostać udzielona pomoc finansowa celem "trwałego rozwiązania problemu lokalowego" należy wskazać, że ustawa nie przewiduje ani formy "pomocy chwilowej" ani trwałego rozwiązywania problemów lokalowych funkcjonariuszy.
Skrócony stan faktyczny sprawy:
Organ I instancji ustalił, że kpt. M. G. jest strażakiem w służbie stałej od dnia 1 sierpnia 2004 r. i obecnie pełni służbę na stanowisku Zastępcy Naczelnika Wydziału Kontrolno - Rozpoznawczego w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej. Decyzją Nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 5 listopada 2012 r. przydzielony mu został lokal mieszkalny w T przy ul. P o powierzchni mieszkalnej 40,42 m, w którym zamieszkiwał wraz z żoną i dwojgiem dzieci do dnia 1 maja 2016 r. Decyzją z dnia [...] 2016 r. Komendant Wojewódzki orzekł o zwolnieniu zajmowanego przez kpt. M. G. lokalu mieszkalnego z dniem 1 maja 2016 r. W 2013 r. M. G. rozpoczął budowę domu jednorodzinnego w miejscowości P, na działce Nr [...], którą zakończył w 2016 r., zgodnie z zaświadczeniem z dnia 10 marca 2016 r. Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego, dotyczącego odbioru budynku i przystąpieniu do użytkowania.
Mając na uwadze powyższe podał organ, że zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej strażakowi mianowanemu na stałe przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych i taki lokal M. G. otrzymał w T przy ul. P.
Wedle organu, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że M. G. do dnia 1 maja 2016 r. posiadał lokal mieszkalny, spełniający warunki określone w art. 74 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, natomiast od dnia 10 marca 2016 r. uzyskał prawo do użytkowania domu jednorodzinnego w miejscowości P tj. w miejscowości pobliskiej pełnienia służby, z związku z tym przyznanie w takiej sytuacji pomocy finansowej nie znajduje podstaw prawnych oraz byłoby sprzeczne z celem, dla którego świadczenie to zostało wprowadzone. W takiej sytuacji pomoc finansowa służyłaby nie do uzyskania mieszkania lecz poprawie warunków mieszkaniowych strażaka, posiadającego już lokal mieszkalny, zapewniający członkom jego rodziny należne normy zaludnienia.
Decyzją z dnia 28 lipca 2016 r po rozpatrzeniu odwołania M. G. od decyzji organu I instancji Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Dnia 4 kwietnia 2016 r. M. G. wypowiedział umowę najmu dotyczącą lokalu mieszkalnego położonego w T przy ul. P bez podania daty oraz przyczyny. Pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. strażak uzupełnił wypowiedzenie o wskazanie konkretnej daty tj. 30 kwietnia 2016 r. oraz poinformował tutejszy organ, iż w kwietniu planuje przeprowadzkę do domu jednorodzinnego. Wobec powyższego dnia 13 kwietnia 2016 r. rozwiązano umowę najmu za porozumieniem stron od 30 kwietnia 2016 r. Zarzuty odwołującego dotyczące decyzji o przyznaniu lokalu nie mają znaczenia w sprawie bowiem strażak faktycznie miał zaspokojone swoje potrzeby mieszkaniowe w związku z faktycznym zamieszkiwaniem w przydzielonym lokalu.
W ocenie Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej na dzień składania wniosku o przyznanie pomocy finansowej 31 marca 2016 r. strażak miał de facto "podwójnie zabezpieczone" swe potrzeby mieszkaniowe - korzystał bowiem w tym czasie z lokalu przydzielonego mu decyzją (występując z wnioskiem o pomoc nie powoływał się na art. 80 ust. 5 ustawy o PSP przewidującym możliwość udzielenia pomocy finansowej także strażakowi zajmującemu lokal na podstawie decyzji administracyjnej), a jednocześnie miał możliwość faktycznego zamieszkania w domu jednorodzinnym od dnia 10 marca 2016 r.
Na powyższe rozstrzygnięcie M. G. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Podniósł, że nie posiada lokalu mieszkalnego, gdyż mieszkanie służbowe zostało przekazane do dyspozycji organowi który jest właścicielem lokalu. Ponadto lokal nie był jego własnością, a jedynie został wynajęty na podstawie decyzji oraz umowy najmu. Wedle skarżącego mieszkanie służbowe jest przydziałem mieszkania jako chwilowej pomocy państwa w zakresie warunków mieszkaniowych, natomiast organ trwale rozwiązuje problem lokalowy funkcjonariusza w przypadku skorzystania przez niego pomocy finansowej, o której mowa w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej.
Dodał, że użyta przez organ II instancji argumentacja i wykładnia doprowadziły do błędnego wniosku, ponieważ trudno opuścić mieszkanie służbowe i zamieszkać tego samego dnia w budynku, dla którego złożony został wniosek o pozwolenie na użytkowanie, gdyż prowadziłoby to do świadomego naruszenia przepisów prawa budowlanego i użytkowanie obiektu bez wymaganych pozwoleń. Ponadto termin rozpatrzenia wniosku o pozwolenie na użytkowanie ustalony jest w oparciu o odrębne przepisy na podstawie, których działają organy Inspekcji Nadzoru Budowlanego i brak jest możliwości jednoznacznego wskazania terminu uzyskania pozwolenia na użytkowanie w chwili złożenia wniosku o zajęcie stanowiska w tej sprawie.
Wyjaśnił, że obecnie nie posiada domu na własność gdyż jednym ze właścicieli domu na podstawie umowy kredytowej jest bank. Niezbędnym elementem opuszczenia mieszkania służbowego jest możliwość zamieszkania w innym miejscu. Zakończenie inwestycji budowlanej w określonych terminach było zobligowane zawartą mnie umową kredytową. W chwili obecnej trwają prace budowlane pomimo posiadania zaświadczenia o możliwości użytkowania budynku, a środki na pomoc finansową są niezbędne do właściwego zakończenia inwestycji.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.
Sygn. akt III SA/Kr 1440/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 stycznia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 28 lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie domu jednorodzinnego skargę oddala.
