Tezy orzeczenia:
1. Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych, bez badania jej podstaw merytorycznych,
2. Nie można przyjąć, że sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami została już prawomocnie osądzona, jeżeli skarga została odrzucona prawomocnym orzeczeniem sądu, ponieważ orzeczenie takie oznacza jedynie, że sąd sprawy nie rozpoznawał z powodu niedopuszczalności skargi (tak w postanowieniu NSA z dnia 13 marca 2012 r. sygn. akt I OSK 222/12),
3. Wobec powyższego postanowienie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dnia 23 sierpnia 2017r., w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1070/17, odrzucające skargę nie jest objęte klauzulą res iudicata,
4. W konsekwencji Sąd przystąpił do rozpoznania skargi, rozpoczynając od jej oceny formalnej. W rozpoznawanej sprawie skarżący przedmiotem skarg uczynił orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych z [...] kwietnia 2017r. utrzymującej w mocy orzeczenie Rejonowej Komisji Lekarskiej MSW z [...] stycznia 2017r. (Nr [...]), uznające skarżącego za zdolnego do służby w Państwowej Straży Pożarnej z ograniczeniem,
5. Sąd podziela jednolite stanowisko prezentowane w orzecznictwie, że orzeczenia komisji lekarskich MSW można podzielić na dwie odrębne grupy. Pierwsza z nich związana jest z ustalaniem przez komisję zdolności do służby. Oceniany jest więc stan zdrowia danej osoby na potrzeby zaliczenia jej do określonej kategorii zdolności do służby w celu przyjęcia do niej, dalszego jej pełnienia czy zwolnienia ze służby. Orzeczenia w tych sprawach są wiążące dla organu w sprawie powołania danej osoby do służby, przeniesienia funkcjonariusza na inne stanowisko służbowe czy zwolnienia go ze służby. Orzeczenia te stanowią podstawę do wydania przez właściwe organy decyzji administracyjnej, na mocy której osoba jest przyjmowana do służby, przeniesiona na inne stanowisko służbowe czy z niej zwalniana,
6. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że komisje lekarskie, działające w sprawach funkcjonariuszy czy kandydatów do służb mundurowych, są organami administracji publicznej i swe rozstrzygnięcia podejmują w formie decyzji administracyjnych, nazwanych orzeczeniami. Orzeczenia te podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 6 listopada 2000 r., OSA 1/00; ONSA 2001/2/47),
7. Drugą grupę orzeczeń wydawanych przez omawiane komisje stanowią orzeczenia, które ustalają schorzenia funkcjonariusza oraz ich związek ze służbą do celów odszkodowawczych lub rentowych albo zaopatrzenia emerytalnego, przysługujących na podstawie ustaw szczególnych. Takie orzeczenia nie mają jednak samodzielnego bytu. Są one poddawane kontroli przez sądy powszechne w ramach odwołań od decyzji wydawanych w innych postępowaniach przez organy właściwe w sprawach odszkodowawczych lub emerytalno–rentowych. Orzeczenia z tej drugiej grupy mają wyłącznie charakter orzeczenia wstępnego, jako jedna z przesłanek ustalenia prawa do określonych świadczeń, ich zakresu i wysokości. W konsekwencji nie podlegają one zaskarżeniu do sądu administracyjnego, gdyż sprawy orzekania o inwalidztwie i związku schorzeń ze służbą nie należą do właściwości takich sądów (por. postanowienie WSA w Opolu z 17 marca 2017 r., II SA/Op 48/17 i przywołane tam orzecznictwo),
8. W niniejszej sprawie skarżący zaskarżył orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej MSW skład orzekający w P., utrzymujące w mocy orzeczenie komisji I instancji, o ustaleniu zdolności do służby z ograniczeniem. Na tę kategorię orzeczeń Komisji, jak już wyżej wskazano, skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje. W niniejszej sprawie Sąd nie był zatem właściwy do kontroli zaskarżonego orzeczenia w zakresie ustalenia zdolności do służby oraz związku inwalidztwa ze służbą i z tego powodu stwierdził niedopuszczalność skargi.
Skrócony stan faktyczny:
Skarżący S. K. w dniu 20 czerwca 2017r. wniósł do Sądu Okręgowego w Warszawie odwołanie od orzeczenia Centralnej Komisji Lekarskiej podlegającej Ministrowi właściwemu do Spraw Wewnętrznych Składu Orzekającego w P. w zakresie odmowy przyznania grupy inwalidzkiej.
Postanowieniem z 24 sierpnia 2017r. Sąd Okręgowy w Warszawie XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt XIII U 1891/17) odrzucił odwołanie oraz przekazał sprawę do rozpoznania właściwemu rzeczowo Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. W motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazał, że orzeczenia komisji lekarskiej ustalające zdolność do służby, stanowią następnie podstawę do wydania przez właściwe organy decyzji administracyjnej na mocy której osoba jest przyjmowana do służby lub z niej zwalniana. Zaskarżeniu do sądu podlegają wówczas decyzje o przyjęciu do służby, dalszym jej pełnieniu lub zwolnieniu ze służby. Z drugiej strony orzeczenia komisji lekarskich stanowią orzeczenia o ustaleniu schorzenia funkcjonariusza oraz ich związek ze służbą do celów odszkodowawczych lub rentowych, czy emerytalnych, to orzeczenie poddawane są kontroli przez sądy powszechne, ale w ramach rozpoznawanych odwołań od decyzji o świadczeniach odszkodowawczych, rentowych, czy emerytalnych. Sąd Okręgowy przedmiotową sprawę zaliczył do pierwszej kategorii i stwierdził, że droga sądowa przed tym Sądem w sprawie której przedmiotem jest zaskarżone orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej MSW jest niedopuszczalna. W ocenie Sądu sprawa ta należy do właściwości sądów administracyjnych.
Jednocześnie, w dniu 12 czerwca 2017r. skarżący wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na to samo orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej przy MSW z dnia [...] kwietnia 2017r. w przedmiocie ustalenia zdolności do służby oraz związku inwalidztwa ze służbą. Postanowieniem z 23 sierpnia 2017r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 1070/17) odrzucił powyższą skargę stwierdzając, że zaskarżone orzeczenie zostało wydane w wyniku badania lekarskiego, na które skarżący został skierowany przez Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w celu uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby za inwalidę lub uznania do za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, jak również ustalenia związku albo braku związku inwalidztwa ze służbą albo ustalenia związku albo braku związku śmierci ze służbą funkcjonariusza i funkcjonariusza zwolnionego ze służby, co oznacza, że kwestionowane orzeczenie Komisji Lekarskiej należy do grup orzeczeń nie mających samodzielnego bytu i poddawanych jest kontroli przez sądy powszechne w ramach odwołań od decyzji wydawanych w innych postępowaniach przez organy właściwe w sprawach odszkodowawczych lub emerytalno-rentowych. Sąd stwierdził, że rozpoznawana sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.K. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia [...] kwietnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie zdolności do służby postanawia odrzucić skargę.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych