Tezy orzeczenia:

1. Naruszenie prawa materialnego będące następstwem błędnej jego wykładni można określić jako nadanie innego znaczenia treści zastosowanego przepisu, czyli polega na mylnym zrozumieniu poszczególnego zwrotu lub treści i tym samym znaczenia przepisu lub też tylko pojęcia występującego w jego treści. Błędna wykładnia przepisu prawa ma miejsce wówczas, gdy sąd dokonuje niewłaściwej jego interpretacji, czyli takiej, która nie odpowiada żadnej z dopuszczalnych reguł wykładni prawa. Z kolei niewłaściwe zastosowanie przepisu prawa może polegać na pominięciu obowiązującego przepisu, który powinien być zastosowany w konkretnej sprawie. Wadliwość tej postaci naruszenia prawa sprowadza się więc w istocie do wadliwego wyboru przez sąd orzekający normy prawnej lub mylnej subsumcji.

2. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 powołanej ustawy centralnym organem administracji rządowej w sprawach organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej jest Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Oznacza to, że Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej jest ministrem w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 4 KPA.

3. W przypadku ustalenia, że roszczenia skarżącego oparte są na regulacji prawnej zawartej w dawnym art. 160 KPA, który na podstawie art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 162, poz. 1692), stosuje się nadal do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, czyli przed dniem 1 września 2004 r., Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że wówczas organem właściwym do rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, a nie Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

4. Zatem w postępowaniu opartym o art. 160 KPA właściwość organów należy rozpatrywać w powiązaniu z właściwością w postępowaniu nadzorczym w stosunku do wadliwej decyzji, która jest pierwotnym źródłem roszczeń odszkodowawczych. Jeśli więc w przedmiotowej sprawie wadliwa decyzja dotyczyła spraw kadrowych, w postępowaniu, zarówno zwykłym, jak i nadzorczym, dotyczącym roszczeń odszkodowawczych wynikłych z wadliwości decyzji kadrowej, kompetencje Komendanta Głównego Straży Pożarnej i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji należy oceniać na podstawie przepisów dotyczących decyzji podejmowanych w sprawach stosunków służbowych.

5. Z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że w oparciu o te przepisy skarżący kasacyjnie organ uznaje swoją właściwość, ale tylko w postępowaniach zwykłych, w ramach kontroli instancyjnej między innymi w sprawach zwalniania ze służby. Stanowisko takie nie może być uznane za prawidłowe. Z regulacji art. 32 ust. 3 bezspornie wynika, że minister właściwy do spraw wewnętrznych w sprawach kadrowych jest organem wyższego stopnia, gdyż rozpoznaje odwołania od decyzji (i postanowień) wydanych przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. Wskazanie ministra jako organu odwoławczego, a więc organu wyższego stopnia w sprawach kadrowych rozstrzyganych przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej przesądza zatem, że ten organ, a nie Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, który z woli ustawodawcy jest organem centralnym administracji rządowej tylko w ściśle określonym w art. 9 ust. 1 omawianej ustawy zakresie, będzie organem wyższego stopnia również w postępowaniu nadzwyczajnym, jakim jest postępowanie o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

           Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej postanowieniem z dnia (...) stycznia 2008 r. utrzymał w mocy postanowienie Śląskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia (...) grudnia 2007 r. nr (...) w przedmiocie roszczeń odszkodowawczych J. R. z tytułu obniżenia w 1993 r. uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień.

           Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, postanowieniem z dnia (...) kwietnia 2008 r. utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia (...) lutego 2008 r. przekazujące Komendantowi Głównemu Straży Pożarnej, jako organowi właściwemu, sprawę z wniosku J. R. z dnia (...) stycznia 2008 r. o stwierdzenie nieważności ostatecznego postanowienia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) stycznia 2008 r. nr (...).

         Nie zgadzając się z zapadłym rozstrzygnięciem, J. R. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy i stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia, które nie odpowiada prawu. W wyniku rozpatrzenia powyższego wniosku, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 144 KPA utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

         Skargę na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) kwietnia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył J. R. Skarżący wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia z dnia (...) lutego 2008 r.

          Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 października 2008 r. sygn. akt II SA/WA 748/08, po rozpatrzeniu skargi J. R., uchylił postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) kwietnia 2008 r. nr (...) oraz poprzedzające je postanowienie tego organu z dnia (...) lutego 2008 r. nr (...) w przedmiocie przekazania wniosku strony o stwierdzenie nieważności postanowienia administracyjnego organowi będącemu właściwym w sprawie.

           Od tego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji reprezentowany przez radcę prawnego.

         Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędzia WSA del. Iwona Kosińska (spr.) Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 1 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 października 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 748/08 w sprawie ze skargi J. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku strony organowi będącemu właściwym w sprawie oddala skargę kasacyjną.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych