Tezy orzeczenia:

1. Użyte w cytowanym przepisie art. 38 ust. 2 ustawy o PSP sformułowanie "strażaka można przenieść na niższe stanowisko służbowe" jednoznacznie wskazuje na to, że decyzje wydawane w przedmiocie przeniesienia na niższe stanowisko służbowe - z uwagi na wystąpienie określonych w przytoczonym przepisie podstaw - mają charakter decyzji uznaniowych, co z kolei determinuje zakres kontroli legalności takiej decyzji dokonywanej przez sąd administracyjny. Sądowa kontrola decyzji uznaniowych cechuje się bowiem ograniczonym zakresem, sprowadzając się do ustalenia, czy decyzja podjęta została przez uprawniony do tego organ w przepisany sposób oraz czy przepisy prawa materialnego pozwalały na podjęcie takiej decyzji i czy badane rozstrzygnięcie nie nosi cech dowolności. Uznanie administracyjne stanowi bowiem uprawnienie administracji do kształtowania w danej sprawie i w danym stanie faktycznym skutków prawnych w ramach swobody administracyjnej ograniczonej przez przepisy prawa materialnego i obowiązujące reguły proceduralne. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zakresie nieuregulowanym odmiennie w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej zastosowanie znajduje Kodeks postępowania administracyjnego. Wobec czego organ administracji – również właściwy w sprawach dotyczących przeniesienia na niższe stanowisko służbowe Komendant Miejski - ma obowiązek zebrania materiału dowodowego i dokonania jego oceny pod kątem spełniania warunków określonych przepisem przy jednoczesnym wyważeniu słusznego interesu strony postępowania i interesu publicznego, który to w realiach rozpatrywanej sprawy objawia się jako interes służby Państwowej Straży Pożarnej i słuszny interes strażaka (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 listopada 2004 r., sygn. akt II SA 3635/03). Należy zauważyć, że zastosowanie przepisu będącego podstawą prawną kwestionowanej decyzji wymaga ustalenia przez organ dwóch przesłanek wynikających z cytowanego przepisu, a mianowicie: likwidacji zajmowanego stanowiska oraz braku możliwości przeniesienia na równorzędne stanowisko.

2. W związku z tym nie ma racji skarżąca, kiedy zarzuca organom naruszenie przepisu art. 38 ust. 2 pkt 4, poprzez błędną wykładnię pojęcia "likwidacja stanowiska", bowiem jak trafnie zauważył organ pojęcie "likwidacja stanowiska" odnosi się do likwidacji w obrębie danej komórki organizacyjnej urzędu na skutek zmian strukturalnych, a nie do likwidacji danego stanowiska w całej strukturze organizacyjnej określonego podmiotu.

3. Na aprobatę Sądu zasługuje również pogląd, wedle którego przy rozpatrywaniu przesłanki braku możliwości przeniesienia strażaka na równorzędne stanowisko należy poza brakiem wolnego etatu, brać pod uwagę również faktyczną możliwość przeniesienia, bowiem w ramach struktury organizacyjnej występują równorzędne stanowiska o zupełnie odmiennym zakresie obowiązków i wymagające różnej wiedzy specjalistycznej, zaś utożsamianie możliwości przeniesienia strażaka na stanowisko równorzędne, z pominięciem oceny zakresu obowiązków i charakteru zadań wykonywanych na poprzednim oraz nowym stanowisku prowadziłoby do rozwiązań personalnych sprzecznych z dobrem służby w Państwowej Straży Pożarnej.

4. Wskazać w tym miejscu należy, że dysponowanie stanowiskiem w służbie należy do kompetencji właściwego organu – Komendanta i mieści się w jego sferze uznaniowej, ograniczonej tylko tymi przesłankami, które zostały wskazane przez przepisy, a w rozpatrywanej sprawie przez art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. W tym kontekście za niezasadny uznać również należy zarzut naruszenia art. 130 KPA, który w ocenie Sądu nie znajduje zastosowania na gruncie niniejszej sprawy, bowiem bezwzględna suspensywność odwołania w sprawie przeniesienia na niższe stanowisko w przypadku likwidacji zajmowanego dotychczas prowadziłaby w istocie rzeczy do konieczności wstrzymania reorganizacji jednostki, co w konsekwencji uniemożliwiałoby jej funkcjonowanie.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

    Przedmiotem skargi wniesionej przez M. M. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Dolnośląskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej we W. z dnia (...) r. Nr (...) wydana z powołaniem się na przepisy art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tj. z 2006 r., Dz.U. Nr 96, poz. 667 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymująca w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w W. z dnia (...)[ r. Nr (...) w przedmiocie przeniesienia z dniem 1 marca 2007 r. młodszego aspiranta M. M. na stanowisko starszego inspektora w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w W. oraz określenia jej nowych warunków uposażenia.

   W uzasadnieniu decyzji pierwszo-instancyjnej Komendant Miejski wskazał, że skarżąca od dnia 1 czerwca 2006 r. zajmowała w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w W. stanowisko starszego specjalisty. Stanowisko to istniało w obowiązującym do dnia 28 lutego 2007 r. Regulaminie Organizacyjnym Komendy. W związku z przeprowadzoną reorganizacją, polegającą na wdrożeniu w życie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie ramowej organizacji komendy wojewódzkiej i powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 143, poz. 1037), z dniem 1 marca 2007 r. tj. momentem wejścia w życie nowego Regulaminu Organizacyjnego Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w W., przedmiotowe stanowisko uległo likwidacji. Organ pierwszej instancji stwierdził, że nie ma możliwości przeniesienia M. M. na stanowisko równorzędne, bowiem nowy regulamin organizacyjny przewiduje jedno stanowisko oficerskie w Sekcji Kwatermistrzowsko – Technicznej, które zostanie obsadzone przez innego funkcjonariusza. Natomiast rozpatrując możliwość przeniesienia na niższe stanowisko służbowe organ wziął pod uwagę stan zatrudnienia w Komendzie na dzień likwidacji stanowiska, z którego wynika, że wszystkie stanowiska oficerskie są obsadzone. Zdaniem organu pierwszo-instancyjnego najwyższym wolnym stanowiskiem, z którym związana jest w dalszym ciągu realizacja zadań kwatermistrzowsko – technicznych, jest stanowisko starszego Inspektora. W związku z tym według organu wystąpiły przesłanki określone w art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, uprawniające do przeniesienia strażaka na niższe stanowisko służbowe, a mianowicie: likwidacja zajmowanego stanowiska oraz brak możliwości przeniesienia na stanowisko równorzędne, co tym samym uzasadnia przeniesienie strony na stanowisko starszego inspektora. Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 1oraz art. 87 ust. 3 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej organ pierwszej instancji utrzymał jednocześnie M. M. wysokość uposażenia na dotychczasowym poziomie.

    W odwołaniu od decyzji organu I instancji M. M. podniosła, że zmiana stanowiska z oficerskiego na aspiranckie (poniżej posiadanych kwalifikacji), przy zachowaniu tego samego zakresu czynności stanowi naruszenie podstawowych zasad prawa.

    Dolnośląski Komendant Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w motywach decyzji ostatecznej stwierdził, że w związku z zarzutami strony przeprowadzono uzupełniające postępowanie dowodowe, w wyniku którego ustalono, że strona została poinformowana o przeniesieniu na niższe stanowisko służbowe podczas indywidualnej rozmowy służbowej w dniu 22 lutego 2007 r., zaś nowego zakresu czynności nie przedstawiono jej z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim od 28 lutego 2007 r. Organ odwoławczy wskazał również, na pismo (...) z dnia 20 marca 2007 r., w którym Komendant Główny PSP wyraził zgodę na zachowanie przez M. M. prawa do zaszeregowania uposażenia zasadniczego według grupy "10" do dnia 28 lutego 2009 roku (z możliwością przedłużenia tej zgody), na stanowisku starszego inspektora w Komendzie Miejskiej PSP w W. Organ II instancji przyznał także, że w Komendzie Miejskiej PSP w W. została przeprowadzona reorganizacja.

     W skardze na decyzję ostateczną M. M. domagała się jej unieważnienia. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 8 listopada 2007 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję D. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) r. Nr (...) w przedmiocie przeniesienia na niższe stanowisko służbowe oddala skargę.

Orzeczenie w formacie pdf

 Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych