Rozporządzenie określa stawki i grupy uposażenia zasadniczego strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej „strażakami”, oraz stawki dodatków do uposażenia albo sposób ich obliczania, a także sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do okresu służby, od którego zależy prawo do wzrostu uposażenia, z uwzględnieniem w szczególności:
1) zaszeregowania stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego,
2) sposobu dokumentowania okresów służby, od których zależy prawo do wzrostu uposażenia i jego wysokość,
3) rodzajów dodatków do uposażenia, uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby,
4) warunków przyznawania i sposobu obliczania dodatku służbowego, dodatku motywacyjnego oraz dodatków, uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, oraz podmiotów uprawnionych do ich przyznawania i obliczania,
5) okoliczności uwzględnianych przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego.
Najniższym uposażeniem w rozumieniu rozporządzenia jest uposażenie przewidziane dla najniższego stanowiska służbowego strażaka, obejmujące stawkę przewidzianą dla najniższej grupy uposażenia zasadniczego i dodatek za stopień strażaka.
Ustala się grupy zaszeregowania stanowisk służbowych strażaków oraz odpowiadające im stawki uposażenia zasadniczego wyrażone w postaci mnożników kwoty bazowej, określone w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. Wysokość kwoty bazowej określa ustawa budżetowa. Wysokość miesięcznych stawek kwotowych uposażenia zasadniczego dla poszczególnych grup zaszeregowania ustala się przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej z zaokrągleniem wyliczonej kwoty do pełnych 10 złotych w górę, jeżeli końcówka jest równa lub wyższa od 5 złotych, lub w dół, jeżeli jest niższa od 5 złotych.
Zaszeregowanie stanowisk służbowych strażaków do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego określają tabele stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Okresy służby, pracy i inne okresy zaliczane do okresu służby, od których zależy prawo do wzrostu uposażenia i jego wysokość, zalicza się na podstawie dokumentów, potwierdzających te okresy, złożonych przez strażaka w komórce właściwej do spraw kadr.
Aktualizacja prawa do wzrostu uposażenia i jego wysokości, wynikająca z przebiegu służby, następuje z urzędu i nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.
Stawki dodatku za stopień określa tabela stanowiąca załącznik nr 3 do rozporządzenia. Strażakowi przyznaje się, ustalany kwotowo, dodatek służbowy w wysokości do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. Warunkami przyznawania i okolicznościami uwzględnianymi przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego są:
1) dyspozycyjność związana z zajmowanym stanowiskiem i odpowiedzialność za podejmowane decyzje służbowe oraz stopień zdyscyplinowania przy realizacji zadań służbowych,
2) udział w ćwiczeniach i zgrupowaniach,
3) udział w akcjach ratowniczych poza terenem działania jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę,
4) sprawność fizyczna, potwierdzona wynikami sprawdzianów,
5) inne szczególnie uzasadnione przypadki, uzasadniające przyznanie dodatku służbowego.
Prawo do ustalonej wysokości dodatku wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustały warunki uzasadniające jego przyznanie.
Dodatek służbowy przyznaje strażakowi i określa jego wysokość przełożony uprawniony do mianowania lub powołania.
Strażakowi może być przyznany na czas określony, ustalany kwotowo, dodatek motywacyjny w wysokości do 30% najniższego uposażenia określonego w paragrafia 1 ustęp 2 rozporządzenia
Dodatek motywacyjny może być przyznany za:
1) wykonywanie zadań służbowych wykraczających poza zakres obowiązków na zajmowanym stanowisku,
2) szczególną dbałość o powierzone mienie,
3) posiadanie wykształcenia ogólnego lub specjalistycznego, kwalifikacji pożarniczych lub przeszkolenia specjalistycznego wykraczającego poza wymagania określone w odrębnych przepisach dla zajmowanego stanowiska służbowego w jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę, szczególnie jeśli to wykształcenie, kwalifikacje lub przeszkolenie przyczyniają się do skuteczniejszego wykonywania obowiązków służbowych,
4) wykonywanie zadań ratowniczych oraz pomocy humanitarnej poza granicą państwa,
5) wykonywanie czynności kontrolnych w podległych, podporządkowanych i nadzorowanych jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej,
6) szkolenie i opiekę nad psem wykorzystywanym w grupach specjalistycznych,
7) udział w akcjach ratowniczych o dużym obciążeniu psychofizycznym,
8) prowadzenie szkoleń specjalistycznych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej,
9) prowadzenie szkoleń dla strażaków Ochotniczej Straży Pożarnej.
Okolicznościami uwzględnianymi przy ustalaniu wysokości dodatku motywacyjnego są czas i zakres wykonywania zadań wymienionych powyżej.
Prawo do ustalonej wysokości dodatku wygasa z ostatnim dniem miesiąca okresu, na który został przyznany. Dodatek motywacyjny przyznaje strażakowi i określa jego wysokość przełożony uprawniony do mianowania lub powołania.
Dodatkiem uzasadnionym szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby jest dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.
Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przysługuje strażakowi za czas służby wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, w wysokości:
1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 5%,
2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 10%,
3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 15%,
4) przy czwartym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 20%
- godzinowej stawki przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy.
Czas służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w poszczególnych stopniach szkodliwości lub uciążliwości liczy się w godzinach, przy czym czas powyżej 30 minut zaokrągla się do pełnej godziny.
Godzinową stawkę przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy ustala się w wysokości 1/170 przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy wynikającego z wielokrotności kwoty bazowej pomniejszonego o 1/12 równowartości nagrody rocznej.
Za czas pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyjmuje się w szczególności czas trwania akcji ratowniczej, począwszy od wyjazdu z jednostki, aż do zakończenia działań na terenie akcji.
Wykaz czynności i prac oraz stopnie ich szkodliwości, uzasadniające przyznanie dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyznaje i oblicza kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, biorąc pod uwagę wyniki dokonywanych pomiarów.
Dodatki do uposażenia, z wyjątkiem dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, są ustalane w stawkach miesięcznych.
Przepisy niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do uposażeń strażaków Państwowej Straży Pożarnej od dnia 1 stycznia 2008 r.
Strażacy, którzy otrzymywali dodatek kontrolerski na podstawie dotychczasowych przepisów, do czasu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zachowują prawo do dodatku kontrolerskiego w przyznanej wysokości.
