Tezy orzeczenia:
- Zdaniem orzekającego składu, istota problemu nie leży w interpretacji przepisów prawa materialnego (kwestia "bezzasadności odmowy przyjęcia lokalu"), lecz przede wszystkim w wadach prowadzonego postępowania, najpierw przez organ I, a potem przez organ II instancji, mających istotny wpływ na wynik sprawy. W szczególności należy zwrócić uwagę na niewłaściwą realizację przez organ I instancji obowiązku informowania stron; obowiązku, który stanowi treść zasady ogólnej postępowania administracyjnego, unormowanej w art. 9 kpa. Informacja udzielona przez ten organ w piśmie z [...] sierpnia 2005 r. (Skierowanie) mogła wręcz dezinformować. Doszło także do naruszenia zasady wysłuchania stron oraz zasady uwzględniania słusznego interesu strony, unormowanych w art. 10 kpa i 7 kpa. Wykroczenie organu prowadzącego postępowanie jedynie przeciwko zasadzie ogólnej kpa stanowi dostateczną podstawę wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego; w szczególności naruszenie zasady informowania obywateli jest samoistną i wystarczającą przyczyną uchylenia decyzji, nawet gdy jest ona zgodna z prawem materialnym.
- Stwierdzić należy, iż w objętych kontrolą postępowaniach doszło także do uchybienia zawartej w art. 10 kpa zasadzie wysłuchania strony. Nie informując Skarżącego o przebiegu postępowania, nie zapewniając stronie wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji, postawiono go niejako przed faktem dokonanym w momencie wydawania decyzji przez organ I, następnie przez organ II instancji.
- Zgodnie z zasadą art. 7 kpa wymaga także załatwienia wniosku po myśli strony, z uwzględnieniem jej słusznego interesu, a wszelkie niejasności i niedopowiedzenia nie mogą być interpretowane na niekorzyść podmiotu (por. wyrok WSA w Warszawie z 24.05.2005 r., VII SA/Wa 1093/04, LEX nr 168038).
- Skoro bowiem organy nie umożliwiły Skarżącemu wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań przed wydaniem decyzji orzekającej wstrzymanie wypłaty równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, nie próbując wysłuchać jego racji, to nie miały podstawy, by autorytatywnie uznać, że "rezygnacja z przydzielonego lokalu" stanowi "bezzasadną odmowę przyjęcia lokalu mieszkalnego", a więc że spełniona została przesłanka, o której mowa w art. 78 ust. 2 pkt. 2 wymienionej ustawy. Zdaniem Sądu, nie można rezygnacji z przydziału lokalu mieszkalnego uznać za "bezzasadną odmowę przyjęcia lokalu", skutkującą utratą prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu, w okolicznościach, gdy organ nie udzielił pełnej informacji o skutkach nie złożenia oświadczenia - "zgody na przydział lokalu" i nie umożliwił Stronie udziału we wszczętym z urzędu postępowaniu, którego przedmiotem jest równoważnik pieniężny za brak lokalu. Wyżej opisane zachowanie organów administracji było także niewłaściwe z punktu widzenia zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa . Skarga okazała się zasadną.
Skrócony stan faktyczny sprawy:
W dniu [...] czerwca 2005 r., Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w K. zaproponował S.S. przydział lokalu mieszkalnego w K. Spółdzielni Mieszkaniowej.
W dniu [...] czerwca 2005 r. S.S. złożył przedmiotowy wniosek, informując w nim, iż do czasu ukończenia studiów, z uwagi na kontynuowanie nauki, swoich potrzeb mieszkaniowych nie traktuje priorytetowo.
W dniu [...] sierpnia 2005 r., Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w K. skierował S.S. do K. Spółdzielni Mieszkaniowej celem zasiedlenia przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w K. pouczył także S.S. o tym, iż o rezygnacji z ww. lokalu mieszkalnego należy powiadomić miejscową Komendę w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego skierowania, zaś niezłożenie w terminie takiego oświadczenia traktowane będzie jako zgoda na przydział lokalu.
Pismem z dnia [...] września 2005 r., S.S. oświadczył, iż rezygnuje z przydzielonego spółdzielczego lokalu mieszkalnego w K. oraz wycofuje swój wniosek o przydział niniejszego lokalu mieszkalnego.
Decyzją z dnia [...] września 2005 r Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w K. orzekł o wstrzymaniu wypłaty S.S. równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego z dniem [...] września 2005 r. w związku z ustaniem uprawnień do jego pobierania. W uzasadnieniu, organ I instancji wskazał, iż strażakowi nie przysługuje równoważnik za brak lokalu mieszkalnego, ponieważ odmówił on bezzasadnie przyjęcia lokalu mieszkalnego, odpowiadającego przysługującym mu normom zaludnienia i znajdującego się w należytym stanie technicznym i sanitarnym.
Odwołując się od powyższej decyzji, S.S. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania.
Decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. [...], nr [...]Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w P., na podstawie art. 104 i 138 § 1 pkt 1 kpa oraz 78 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 oraz art. 83 ust. 5 pkt 3b ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, po rozpatrzeniu odwołania S.S. od decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...] września 2005 r., nr [...] w sprawie wstrzymania wypłaty równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.
Wnosząc skargę do Sądu, S.S. zarzucił postępowaniu organów administracji niezgodność z prawem.
Odpowiadając na skargę, organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi, powtarzając w uzasadnieniu argumenty zawarte już w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu w wydziale IV na rozprawie w dniu 9 listopada 2006 r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...] września 2005 r. nr [...], 2. zasądza od Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej na rzecz skarżącego kwotę 200 ( dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, 3. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych