Tezy orzeczenia:
- Skarżący żądał stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) lipca 2008 r., nr (...) w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przeniesienia funkcjonariusza, stąd też organem właściwym w sprawie był - w ocenie Sądu i wbrew stanowisku organu - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, a nie Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
- Według wykładni leksykalnej, mającej pierwszeństwo nad innymi wykładniami prawa, sformułowanie: "organizacji krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej", odnosi się do kompetencji, przeznaczenia i zadań postawionych przed tą formacją. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy, Państwową Straż Pożarną powołuje się jako zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami, zaś realizacja owego przeznaczenia jest skonkretyzowana poprzez zakres zadań określonych w art. 1 ust. 2, tj.:
- rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;
- organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk
żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń;
- wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w
czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne
służby ratownicze;
- kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych
jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu
ochrony ludności;
- nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych;
- prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony
przeciwpożarowej oraz ochrony ludności;
- współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w
zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych;
- współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych
państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie
wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz
odrębnych przepisów;
- realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską
umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych.
Zatem w żadnym razie nie może się to odnosić - zdaniem Sądu - do spraw służbowych (osobowych) funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie.
- W myśl art. 9 ust. 1 in fine ustawy, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej podlega ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, a centralnym organem administracji rządowej jest on właściwym jedynie w sprawach organizacji krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej, zaś z kolei jeśli według art. 17 pkt 3 KPA, organami wyższego stopnia w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 są odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, to właściwym organem nadzorczym w rozumieniu art. 157 KPA jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do decyzji wydanych przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.
Skrócony stan faktyczny sprawy:
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej decyzją z dnia (...) lipca 2008 r., nr (...), utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia (...) czerwca 2008 r., nr (...) w przedmiocie uchylenia decyzji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) lipca 2004 r. w sprawie przeniesienia I.Ł. z Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w P. do Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w L. oraz umorzył postępowanie.
We wniosku do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) sierpnia 2008 r., skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności powyższych decyzji.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia (...) września 2008 r., nr (...), działając na podstawie art. 65 § 1 KPA, przekazał powyższą sprawę Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej będącemu właściwym w sprawie.
We wniosku z dnia (...) września 2008 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarżący powołując się na te same przepisy co organ, dokonał ich odmiennej interpretacji i w konsekwencji wywiódł, że sprawy służbowe funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej w żadnym przypadku nie odnoszą się do treści art. 9 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, bowiem w tych sprawach nie jest on centralnym organem administracji publicznej. Reasumując, organem właściwym do rozpoznania jego wniosku o stwierdzenie nieważności, jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, a nie Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia (...) października 2008 r., nr (...), mając za podstawę art. 144 i 138 § 1 pkt 1 KPA, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia (...) września 2008 r., nr (...).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący I.Ł. wniósł o uchylenie zaskarżonego i poprzedzającego go postanowienia.
W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej oddalenie, wskazując na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Sędzia WSA - Ewa Grochowska – Jung, Sędzia WSA - Ewa Pisula – Dąbrowska, Protokolant - Sylwia Falkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi I. Ł. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku strony organowi będącemu właściwemu w sprawie - uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie z dnia [...] września 2008 r. nr [...], - zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych