Członkom zarządu wykonawczego przysługuje prawo do używania tytułów dyrektora i zastępców dyrektora. Prezes zarządu oddziału wojewódzkiego uprawniony jest do uchylania decyzji zarządu wykonawczego oddziału wojewódzkiego. Do organizacji i trybu pracy zarządu wykonawczego ma odpowiednie[2] zastosowanie regulamin Zarządu Wykonawczego[3] Związku zatwierdzony przez Prezesa Zarządu Głównego Związku.
[1]Na bazie art. 201 Kodeksu cywilnego uznaje się, że „Kodeks nie wyjaśnia, jakie czynności mieszczą się w granicach zwykłego zarządu rzeczą wspólną. Decydują o tym okoliczności konkretnego przypadku, rodzaj rzeczy, jej przeznaczenie itp. Chodzi o czynności prawne i faktyczne, które związane są z bieżącą eksploatacją rzeczy, korzystaniem i pobieraniem pożytków z niej, dokonywaniem czynności mających utrzymać ją w dotychczasowym stanie (nakłady konieczne). Zakres zwykłego zarządu zależy od rodzaju rzeczy i innych okoliczności, np. znaczenia czynności dla całokształtu stosunków związanych z rzeczą. Dlatego ta sama czynność może mieścić się w granicach zarządu jedna rzeczą, a przekraczać je w odniesieniu do innej rzeczy, a nawet, w zależności od okoliczności w odniesieniu do tej samej rzeczy, ale w różnym czasie” – por. P. Księżak, Komentarz do art. 201 Kodeksu cywilnego, w: Kodeks cywilny. Komentarz, red. K. Osajda, Warszawa 2011, opubl. Legalis.
[2]Problem zwrotu „odpowiednio” (stosować prawo) stanowił przedmiot wielu wypowiedzi w piśmiennictwie i orzecznictwie, zarówno w bardziej ogólnej płaszczyźnie: np. J. Nowacki, „Odpowiednie” stosowanie przepisów prawa, „Państwo i Prawo” 1964, nr 3, s. 367-376; tenże, Analogia legis, Warszawa 1966; L. Morawski, Wykładnia w orzecznictwie sądów. Komentarz, Toruń 2002, s. 299-302, a ostatnio A. Błachnio-Parzych, Przepisy odsyłające systemowo (wybrane zagadnienia), „Państwo i Prawo” 2003, nr 1, s. 43 i nast. oraz R. Hauser, Odpowiednie stosowanie przepisów prawa – uwagi porządkujące, „Przegląd Prawa i Administracji”, t. LXV, Wrocław 2005, s. 151 i nast., zaś w judykaturze np. uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 stycznia 2000 r., I KZP 50/00, OSNKW 2000, z. 3-4, poz. 16, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2006 r., I KZP 6/06, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 29 lipca 2010 r., II SA/Gd 166/10; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2000, III CZP 41/00, OSNC 2001, nr 4, poz. 57, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2010 r., IV SA/Wa 346/10; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2010 r., II FSK 516/09; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 stycznia 2010 r., II SA/Bk 603/09, Lex nr 554968; w płaszczyźnie wzajemnego stosunku Kodeksu karnego i Kodeksu karnego skarbowego: Z. Siwik, „Odpowiednie” stosowanie przepisów kodeksu karnego w prawie karnym skarbowym, „Przegląd Prawa i Administracji”, t. XXIII, Wrocław 1987, s. 97 i nast. oraz glosa G. Łabudy i T. Razowskiego do postanowienia SA we Wrocławiu z dnia 16 maja 2002 r., Prok. i Pr. 2003, nr 3, s. 101 i nast.) Według poglądów nauki prawa i odwołujących się do nich orzeczeń Sądu Najwyższego i sądów administracyjnych należy wskazać, że przez zwrot „odpowiednio” (stosować przepisy prawa) rozumie się, że niektóre przepisy wskazane do odpowiedniego zastosowania, należy stosować bez żadnych zmian w ich dyspozycji do wskazanego zakresu odniesienia, niektóre przepisy należy stosować z pewnymi zmianami w ich dyspozycji do wskazanego zakresu odniesienia, a niektóre przepisy nie mogą być stosowane w ogóle do wskazanego zakresu odniesienia (por. J. Nowacki, „Odpowiednie”…, s. 370-371, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2006 r., I KZP 6/06).
[3]Jako jednej z władz Związku.
