Zgodnie z art. 6 § 1 ustawy Prawo o notariacie[1] jeżeli strona czynności notarialnej nie jest w stanie bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny ponieść żądanego przez notariusza wynagrodzenia, może wystąpić z wnioskiem[2] do sądu rejonowego właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania o zwolnienie w całości lub w części od ponoszenia tego wynagrodzenia. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej, która wykaże, że nie ma dostatecznych środków na ponoszenie wynagrodzenia żądanego przez notariusza. Sąd po ustaleniu, że zachodzi potrzeba dokonania czynności notarialnej, uwzględnia wniosek i wyznacza notariusza do dokonania żądanej przez stronę czynności notarialnej. Za stronę zwolnioną od ponoszenia wynagrodzenia za dokonaną czynność notarialną wynagrodzenie ponosi Skarb Państwa. Wynagrodzenie przyznaje notariuszowi, na jego wniosek, sąd, który wyznaczył notariusza,
na podstawie taksy. Do rozpoznania wniosku, o zwolnienie oraz przyznania notariuszowi wynagrodzenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, z uwzględnieniem przepisów o zwolnieniu od kosztów sądowych.
Od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenia na postanowienie o przyznaniu notariuszowi, na podstawie art. 6 § 1 ustawy Prawo o notariacie, wynagrodzenia za dokonania czynności notarialnej, kasacja nie przysługuje[3].
[1] Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Tekst jednolity – Dz.U. z 2008 r., Nr 189, poz. 1158 z późn. zm.). – zob. A. Oleszko, Prawo o notariacie. Komentarz, cz. I, Warszawa 2011.
[2] Zobacz wzór wniosku w zakładce wzory.
[3] Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2003 r. IV CZ 3/03, opubl. Legalis.
