Członkami zwyczajnymi OSP mogą być:
1) pełnoletni obywatele polscy i cudzoziemcy mający stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie pozbawieni praw publicznych,
2) małoletni w wieku od 16 do 18 lat oraz za zgodą przedstawicieli ustawowych małoletni poniżej 16 lat – jeżeli deklarują i dają rękojmię czynnego uczestnictwa w realizacji celów OSP.
Jednym z praw członkowie zwyczajnych jest prawo wybierania i bycia wybieranym do władz OSP z wyjątkiem małoletnich poniżej 16 lat. W związku z tym kobieta, aby stać się członkiem zwyczajnym OSP lub członkiem władz OSP musi spełnić wymagania statutowe.
Zarówno Związek OSP RP jak i poszczególne OSP działają jako stowarzyszenia na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Według art. 16 tejże ustawy sąd rejestrowy wydaje postanowienie o zarejestrowaniu stowarzyszenia po stwierdzeniu, że jego statut jest zgodny z przepisami prawa[1] i założyciele spełniają wymagania określone ustawą. Wydaje się więc, że przepisy prawa z którymi musi być zgodny statut OSP to przede wszystkim przepisy sformułowane w ustawach i rozporządzeniach wykonawczych, ale także przepisy Konstytucji RP oraz umów międzynarodowych oraz prawa wspólnotowego.
Zgodnie z art. 33 ust. 1 Konstytucji RP kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym.
[1] Interpretacja pojęcia „przepisów prawa” użytego w art. 21 w związku z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20 poz. 104 ze zm.), musi być dokonana przy uwzględnieniu znaczenia, w jakim użyte jest ono w innych przepisach tej ustawy. Nie można bowiem domniemywać, że ustawodawca posługiwał się tym samym terminem w jednym akcie prawnym w rozbieżnych znaczeniach. Tymczasem w art. 28 i art. 29 ust. 1 pkt 2 Prawa o stowarzyszeniach wyraźnie rozróżniono niezgodność z prawem od niezgodności z postanowieniami statutu, co powoduje konieczność wykładania pojęcia „prawo” w ostatnio powołanych przepisach i w art. 16 ustawy wąsko – jako norm ustanowionych w ustawach i w wydanych na ich podstawie normatywnych aktach wykonawczych – zob. Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 1997 r., I ACa 392/97, OSA 1998 nr 5, poz. 23.
