Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:

1) wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych,

2) dokonanie oględzin,

3) polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin,

4) zażądanie na rozprawę dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich.

Pozew jako pismo procesowe powinien zawierać:

1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,

2) oznaczenie rodzaju pisma,

3) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności,

4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika,

5) wymienienie załączników.

Gdy pozew jako pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sporu, pisma zaś dalsze – sygnaturę akt. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa.

Aby pismo procesowe, w tym pozew, uzyskało właściwy bieg w sprawie musi być należycie opłacone zgodnie ze stawkami określonymi w ustawie^[1]. Strona która nie posiada środków na opłacenie kosztów sądowych może się starać o zwolnienie z obowiązku ich poniesienia^[2].

Zgodnie z art. 86 Kodeksu postępowania cywilnego strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników. Nie ma prawnego obowiązku aby osoba dochodząca swoich praw przed sądem musiała zatrudniać fachowego pełnomocnika w osobie adwokata lub radcy prawnego. Strona, która nie posiada środków finansowych na zatrudnienie adwokata lub radcy prawnego może się starać o ustanowienie pełnomocnika procesowego z urzędu^[3].

W sądzie nie wystarczy przedstawić swoich racji prawnych. Konieczne jest poparcie dowodami okoliczności faktycznych, w których naszym zdaniem doszło do naruszenia naszych praw. Dowodami w sprawie mogą być: dokumenty urzędowe, dokumenty prywatne, zeznania świadków^[4], opinie biegłych, oględziny, zeznania stron postępowania, badania krwi, dowód z filmu, telewizji, fotokopii, fotografii, planów, rysunków, płyt lub taśm dźwiękowych.

Po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok. Stronom przysługują w postępowaniu środki odwoławcze tj. apelacja^[5], zażalenie, skarga kasacyjna, skarga o wznowienie postępowania, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

W celu przymusowego wyegzekwowania od dłużnika świadczenia określonego w tytule egzekucyjnym prowadzi się postępowanie egzekucyjne.

[1] Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Tekst jednolity – Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 z późn. zm.). – zob. K. Gonera, Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Komentarz, Warszawa 2011.

[2] Zob. http://www.doradzamyprawnie.pl/najczesciej-zadawane-pytania/dla-kogo-zwolnienie-z-kosztow-sadowych.html

[3] Zob. http://www.doradzamyprawnie.pl/najczesciej-zadawane-pytania/instytucja-obroncy-z-urzedu-jak-dziala.html

[4] Zob. http://www.doradzamyprawnie.pl/najczesciej-zadawane-pytania/swiadek-w-sprawie-kto-moze-nim-zostac.html

[5] Zob. http://www.doradzamyprawnie.pl/najczesciej-zadawane-pytania/apelacja-co-to-takiego.html