Tezy orzeczenia:

1. Przedawnienie zarzucanego obwinionej czynu dyscyplinarnego jest tu oczywiste i nie podlega żadnej dyskusji, zaś organ miał wprost obowiązek zastosować niniejszą instytucję prawa. Jednakże zastosowanie instytucji przedawnienia wyłącza możliwość przypisania obwinionej winy. Dlatego w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia organ nie miał prawa formułować jakichkolwiek ocen, co do prawidłowości rozstrzygnięcia Komisji Dyscyplinarnej I instancji w zakresie przypisania obwinionej zarzucanego jej czynu dyscyplinarnego. Działanie takie należy uznać za niedopuszczalne. Uchybienie to trafnie zostało podniesione w skardze i już z tej przyczyny – rażącej rozbieżności konkluzji orzeczenia z istotną częścią jego uzasadnienia, zaskarżone orzeczenie należało, na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit a) i c) ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uchylić.

2. Instytucja przedawnienia, określona w art. 119 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej czyni nie tylko niemożliwym jakiekolwiek orzekanie o popełnieniu czy też niepopełnieniu przez obwinioną zarzucanego jej czynu dyscyplinarnego, ale także uniemożliwia prowadzenie jakiegokolwiek postępowania w tym przedmiocie. Jest to negatywna przesłanka uniemożliwiająca procedowanie w danej sprawie. Zważyć tu należy, iż przepisy Kodeksu Postępowania Karnego do postępowania dyscyplinarnego w Państwowej Straży Pożarnej stosuje się odpowiednio.

3. Zaskarżone orzeczenie z dnia [...] stycznia 2012 r. wydane przez Odwoławczą Komisję Dyscyplinarną przy Komendancie Głównym PSP zawiera jeszcze jedną istotną wadę. Otóż prawidłowo uchylając, z uwagi na oczywiste przedawnienie przewinienia dyscyplinarnego, orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej przy [...] Komendancie Wojewódzkim PSP w G. z dnia [...] września 2009 r. organ ten pozostawił w obrocie prawnym decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP w G. z dnia [...] grudnia 2008 r. wymierzającą funkcjonariuszce PSP – H. S. karę upomnienia na piśmie. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie brak ustosunkowania się do tej decyzji, przy oczywistości przedawnienia zarzucanego obwinionej przewinienia dyscyplinarnego, stanowi istotne naruszenie prawa.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

       Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej po rozpatrzeniu odwołania obwinionej H. S., orzeczeniem z dnia [...] stycznia 2012 r. uchyliła orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej przy [...] Komendancie Wojewódzkim PSP w G. z dnia [...] września 2009 r. oraz umorzyła postępowanie w sprawie.

       Komendant Wojewódzki PSP w G. na podstawie art. 118 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej decyzją z dnia 11 grudnia 2008 r. wymierzył funkcjonariuszce PSP – H. S. karę upomnienia na piśmie. Zainteresowana odwołała się do Komisji Dyscyplinarnej przy [...] Komendancie Wojewódzkim PSP w G., która orzeczeniem z dnia [...] września 2009 r. utrzymała karę upomnienia w mocy. Komisja ta stwierdziła, iż jej orzeczenie jest ostateczne i pouczyła obwinioną o możliwości wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Obwiniona taką skargę złożyła i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Gd 507/09 odrzucił skargę pouczając skarżącą, iż powinna wnieść odwołanie od orzeczenia Komisji I instancji do Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PSP w W. Obwiniona zastosowała się do powyższego pouczenia, lecz Przewodnicząca Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PSP zarządzeniem z dnia [...] kwietnia 2010 r. odmówiła przyjęcia odwołania, wskazując na właściwość w tej sprawie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. H. S. na to zarządzenie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2011 r. uchylił zaskarżone zarządzenie, nakazując Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PSP rozpatrzenie odwołania.

      Orzeczeniem z dnia [...] stycznia 2012 r. Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym PSP uznała iż, zarzut niepowiadomienia przez H. S. przełożonego o trwającym zwolnieniu lekarskim i okresie trwania tego zwolnienia został ewidentnie wykazany w postępowaniu przed Komisją I instancji, zaś argumenty podniesione w odwołaniu nie mają żadnego wpływu na treść tego orzeczenia i dlatego nie mogą być uwzględnione. Jednakże Komisja ta stwierdziła, iż z uwagi na treść art. 119 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej sprawa uległa przedawnieniu, bowiem dnia 18 listopada 2010 r. upłynęły już dwa lata od czasu popełnienia przez obwinioną zarzucanego jej czynu. Stąd też na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 Kodeksu Postępowania Karnego postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć.

       H.S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na orzeczenie z dnia [...] stycznia 2012 r. wydane przez Odwoławczą Komisję Dyscyplinarną przy Komendancie Głównym PSP.

       W odpowiedzi na skargę Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Komendancie Głównym PSP wniosła o jej oddalenie.

      Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2012 r. sprawy ze skargi H. S. na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego: 1) uchyla zaskarżone orzeczenie, 2) uchyla orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej przy [...] Komendancie Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej, 3) uchyla decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP w [...] z dnia [...] grudnia 2008 r., 4) zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości; 5) zasądza od Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym Państwowej Straży Pożarnej kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych