Tezy orzeczenia:

1. Z przedstawionego zestawienia przepisów wynika, że pełnienie służby przez strażaka PSP jest odnoszone przede wszystkim do kategorii zatrudniającej go jednostki organizacyjnej PSP, a nie całej formacji. Ustawowe usytuowanie kompetencji do mianowania funkcjonariusza PSP na szczeblu kierownika jednostki organizacyjnej , w której służba ma być pełniona z jednej strony świadczy o jej pierwotnej ustawowej podmiotowości w zakresie zdolności do samodzielnego nawiązywania (i rozwiązywania) stosunków zatrudnienia, z drugiej natomiast, nakazuje widzieć ją jako odrębną w stosunku do kategorii służby, jako całości struktury, jednostkę wyposażoną ustawowo określony zakres podmiotowości (samodzielności). Odmienną regulację przyjęto natomiast w ustawach dotyczących służb specjalnych: o ABW i AW, SKW i SWW, CBA. We wskazanych przypadkach podmiotem zatrudniającym są odpowiednie służby jako całe struktury organizacyjne reprezentowane przez ich kierownika (szefa), a nie składające się nań wyodrębnione jednostki organizacyjne (np. odpowiednio delegatury, oddziały, itp.). Z powyższego wynika, że decyzja przenosząca strażaka do pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej w innej miejscowości nie mianuje go na stanowisko służbowe w tej jednostce, lecz jedynie stanowi akt nadrzędnego organu służbowego, obligujący organ podległy organizacyjnie do podjęcia aktu mianowania. Oznacza to, że do mianowania strażaka przeniesionego konieczne jest wydanie odrębnej decyzji mianującej go na konkretne stanowisko służbowe.

2. W ustawie o Państwowej Straży Pożarnej brak jest przepisu, który mógłby stanowić podstawę kreowania konstrukcji decyzji mianującej strażaka na stanowisko z mocą wsteczną. Nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja konstytuuje stosunek administracyjnoprawny, a zatem ze względu na taką jej istotę, może wywoływać skutki prawne wyłącznie na przyszłość (ex nunc). Podkreśla się to w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmujących, że decyzja konstytutywna może zmieniać zakres praw i obowiązków stron tylko na przyszłość, to jest od daty, gdy stała się ostateczna (por. np. uchwałę Pięciu Sędziów NSA z dnia 10 grudnia 2001 r., OPK 21/2001, ONSA 2002, nr 3, poz. 105, wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2001 r., OSA 8/2001, ONSA 2002, nr 3, poz. 95).

Skrócony stan faktyczny sprawy:

             Decyzją D. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej we W. z dnia [...], nr [...], na podstawę art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego i art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania st. sekc. I. Ł. od decyzji z dnia [...], nr [...], Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w L. w sprawie mianowania na stanowisko z dniem 1 marca 2010r., utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

            Pismem z dnia 12 marca 2010 r. strona wniosła odwołanie od ww. decyzji w części dotyczącej daty mianowania na stanowisko służbowe. I. Ł. podniósł, że wydanie zaskarżonej decyzji zostało poprzedzone wydaniem decyzji nr [...] Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] Decyzją tą st. sekc. I. Ł. został przeniesiony z dniem 1 maja 2004 roku z Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w P. do dalszego pełnienia służby w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w L. Decyzja ta, posiadająca przymioty decyzji konstytutywnej tj. kształtującej stosunek prawny powinna być wykonana przez Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w L. (który w sprawie rozstrzygniętej tą decyzją jest organem zobowiązanym) ściśle przez wydanie decyzji deklaratoryjnej mianującej st. sekc. I. Ł. na stanowisko służbowe na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, który ma charakter kompetencyjny.

            Wyżej wymieniona decyzja nie została wykonana z powodu zwolnienia strony ze służby w Państwowej Straży Pożarnej decyzją Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...] utrzymaną w mocy decyzją W. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...].

            Decyzja zwalniająca odwołującego ze służby została zmieniona decyzją W. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] jedynie w zakresie terminu zwolnienia ze służby - odwołujący się został zwolniony ze służby w Państwowej Straży Pożarnej z dniem 27 lipca 2004 r.

           Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 11 września 2008 r. (sygn. akt IV S.A./PO 80/80) uchylił decyzję W. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z [...] oraz poprzedzającą ją decyzję nr [...] Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w P. z dnia [...] Wyrok ten został zaskarżony przez organ.

          Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 lipca 2009 r. (sygn. akt OSK 1400/08) oddalił zaś skargę kasacyjną W. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 września 2008 r. (sygn. akt IV S.A./PO 80/80).

           Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 10 listopada 2010 r. sprawy ze skargi I. Ł. na decyzję Dolnośląskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie mianowania na stanowisko oddala skargę.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych