Tezy orzeczenia:

1. Sprawa powierzania strażakowi na podstawie art. 37a ustawy o Straży Pożarnej pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku jest sprawą indywidualną załatwianą w formie decyzji administracyjnej, do której stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, podlegającą kognicji sądu administracyjnego

2. Skarżąca, poprzez fakt nieuczestniczenia w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ Pracowników Pożarnictwa przy Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej [...] i Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej [...], pomimo dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu administracyjnym przed organem odwoławczym, nie została pozbawiona możności obrony swoich praw.

3. Z art. 2 ust. 6 cyt. ustawy o związkach zawodowych wynika, że do praw związkowych strażaków Państwowej Straży Pożarnej stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z odrębnych ustaw (art. 2 ust. 6 cyt. ustawy). Zgodnie z art. 58 ust. 1 i ust. 2 ustawy o Straży Pożarnej, strażacy mogą się zrzeszać w związkach zawodowych na zasadach określonych w ustawie o związkach zawodowych. Strażak pełniący służbę na stanowisku, dla którego przepisy ustawy przewidują powołanie, nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych oraz nie podlega ochronie, o której mowa w art. 32 ustawy o związkach zawodowych.

4. Użyte art. 2 ust. 6 cyt. ustawy o związkach zawodowych sformułowanie "odpowiednio" oznacza, że przepisy ustawy o związkach zawodowych będą miały zastosowanie do strażaków Państwowej Straży Pożarnej, będących członkami związku zawodowego, tylko w takim zakresie, w jakim nie będzie to naruszało specyfiki stosunków służbowych w tej formacji. W ten sposób ustawodawca w zakresie ochrony strażaków pełniących funkcje związkowe założył konieczność uwzględnienia specyfiki stosunków służbowych w Straży Pożarnej, w szczególności zaś dyspozycyjności strażaka wobec przełożonych. Istotą tej służby jest bowiem dyspozycyjność strażaka i dlatego temu stosunkowi służbowemu nadano charakter stosunku administracyjnoprawnego, a więc takiego, w którym organ jednostronnie i władczo kształtuje sytuację prawną funkcjonariusza. Dyspozycyjność nakazuje oceniać dopuszczalność jednostronnych zmian warunków służby funkcjonariusza Straży Pożarnej – związkowca, dokonywanych bez zgody odpowiedniej instytucji związkowej według kryteriów zobiektywizowanych, uwzględniających mobilność i skuteczność Straży Pożarnej, a nie według indywidualnych, osobistych odczuć funkcjonariusza.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

         Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej [...] decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...], na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 37a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j.: Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 ze zm.), powierzył [...] J.B. na okres od dnia [...] września 2012 r. do dnia [...] grudnia 2012 r. pełnienie obowiązków na stanowisku [...] w Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej [...] (pkt 1), stwierdził, że uposażenie funkcjonariusza pozostaje bez zmian (pkt 2) oraz nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 3). W uzasadnieniu decyzji wskazał na potrzebę zapewnienia sprawnego funkcjonowania Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej [...] w związku z raportem funkcjonariusza dotychczas realizującego zadania [...], informującym o planowanym od dnia [...] września 2012 r. leczeniu szpitalnym. W ocenie organu ważny interes społeczny, jakim jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania Komendy, uzasadnia nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

        Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej [...], po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

        Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi J.B. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie

       Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

        Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

        Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 1231/12 w sprawie ze skargi J.B. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie powierzenia obowiązków na innym stanowisku oddala skargę kasacyjną.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych