Tezy orzeczenia:

1. Rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania, jeżeli orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę do rozstrzygnięcia w zawieszonym postępowaniu. W takim przypadku w sprawie sądowoadministracyjnej występuje tzw. zagadnienie wstępne (kwestia prejudycjalna). Dla sądu kwestią wstępną jest wyłącznie takie zagadnienie, którego rozstrzygnięcie jest niezbędne do sformułowania wypowiedzi, czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem.

2. Istotnym z punktu widzenia oceny ewentualnego wpływu podnoszonego w skardze kasacyjnej uchybienia na wynik sprawy jest charakter przepisu art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Przepis ten określa fakultatywną podstawę zawieszenia. O zawieszeniu postępowania w tym przypadku decydują względy celowościowe. W sytuacji jednak, gdy istnieją instrumenty prawne umożliwiające stronie eliminację rozstrzygnięcia wydanego w oparciu o inną decyzję, która została następnie uchylona lub zmieniona, zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego wydaje się niecelowe.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

        Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 4 października 2012 r., sygn. akt VIII SA/Wa 381/12, oddalił skargę J. P. na decyzję Wojewódzkiego Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stanowisko służbowe.

        Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

       Decyzją z [...] stycznia 2012 r. nr [...] Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w R. mianował J. P. na stanowisko oficera operacyjnego w wydziale operacyjnym w zmianowym rozkładzie służby, ustalając jednocześnie uposażenie na podstawie art. 88 ust. 5 i art. 89 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz. U. nr 12 z 2009 r. poz. 68, dalej określana jako "ustawa o Państwowej Straży Pożarnej").

        W złożonym od tej decyzji odwołaniu J. P. zarzucił wydanej decyzji błędną podstawę prawną przyznanego uposażenia oraz naruszenie przepisów art. 10, art. 11 i art. 107 K.p.a.

       Decyzją nr [...] z [...] marca 2012 r. Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, po rozpatrzeniu powyższego odwołania, na podstawie art. 92 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy stwierdzając, że podziela zasadność odwołania tylko w części dotyczącej pominięcia w sentencji decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w R. ust. 1 art. 89 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Zauważył jednak, że zarzut ten został uwzględniony przez organ I instancji, który postanowieniem z [...] lutego 2012 r. sprostował oczywisty błąd pisarski.

       Nie zgadzając się z wydaną decyzją J. P. wywiódł od niej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

      W uzasadnieniu skargi jej autor zaakcentował, że z zaskarżonej decyzji nie można wywieść dlaczego skarżący został mianowany na stanowisko oficera operacyjnego w wydziale operacyjnym w zmianowym rozkładzie czasu służby, zaszeregowanym w niższej grupie uposażenia, bez zachowania dotychczasowej grupy uposażenia.

      W odpowiedzi na skargę, wnosząc o jej oddalenie, Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, podtrzymał argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

      Powyższy wyrok stał się przedmiotem skargi kasacyjnej J. P.

      Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2012 r. sygn. akt VIII SA/Wa 381/12 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stanowisko służbowe oddala skargę kasacyjną.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych