Tezy orzeczenia:

1. Stan faktyczny sprawy przyjęty przez Sąd I instancji nie budzi wątpliwości:
2. a. Budynek myjni samochodowej jako ogólnodostępny, przeznaczony do świadczenia usług nieograniczonej liczbie klientów jest budynkiem użyteczności publicznej.
3. b. W uzgodnieniu stwierdzającym zgodność projektu stacji LPG z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej nie zachowano odległości 30,0 m, o których mowa w § 133 ust 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z 20 września 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie. W projekcie tym przyjęto odległość 26,5 m.
4. c. W projekcie stacji LPG nie przewidziano ściany oddzielenia przeciwpożarowego zgodnej z wymaganiami określonymi w § 75 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 20 września 2000 r.

2. W sprawie ma zastosowanie § 133 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych (...), co oznacza, że minimalna odległość między przedmiotowymi obiektami budowlanymi powinna wynosić 30 m. Istnieje możliwość spełnienia warunków w zakresie odległości w inny sposób, np. jak wynika z ust. 2 § 133 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z 20 września 2000 r. odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, mogą być zmniejszone o połowę m.in. w przypadku zastosowania ściany oddzielenia przeciwpożarowego zgodnej z wymaganiami określonymi w § 75 ust. 3 tego rozporządzenia.

3. Skoro budynek myjni samochodowej jest budynkiem użyteczności publicznej, ale projektant nie zastosował żadnej ściany oddzielenia przeciwpożarowego o wymaganej przez prawo odporności ogniowej, to niezachowanie przez rzeczoznawcę przy uzgodnieniu projektu budowlanego projektowanej stacji LPG, w tym odmierzacza gazu i dwóch naziemnych zbiorników z gazem o pojemności 4,85 m3 każdy, minimalnej odległości 30,0 m, wynikającej z § 133 ust 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych (...), stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu § 15 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16.06.2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej. Trafnie przyjęły organy administracji, że w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy doszło do rażącego naruszenia prawa, ponieważ niedochowanie odległości wynikającej z § 133 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych (...) jest zarówno naruszeniem oczywistego (nie budzącego wątpliwości) uregulowania prawnego, jak i naruszeniem prawa, które pociąga za sobą skutki nie do przyjęcia w demokratycznym państwie prawnym.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

        Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 sierpnia 2008 r., VII SA/Wa 736/08 uchylił postanowienie Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z [...] lutego 2008 r., nr [...] oraz poprzedzające je postanowienia Dolnośląskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z [...] października 20074 r. nr [...] i [...] w przedmiocie unieważnienia uzgodnienia stwierdzającego zgodność projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że podstawą prawną dokonywanych przez rzeczoznawców uzgodnień jest § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137). W pkt 2 tego przepisu wskazano, że podstawę uzgodnienia stanowią dane określone przez projektanta, dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego, obejmujące odległość od obiektów sąsiadujących. Natomiast cała procedura dokonywania uzgodnienia powinna być przeprowadzona wedle postanowień Rozdziału 3 ww. rozporządzenia. Podstawą uzgadniania przez rzeczoznawców projektów budowlanych są przepisy wspomnianego rozporządzenia, wydane na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 147, poz. 1229) zawierające delegację m.in. do określenia trybu i zakresu dokonywania takich uzgodnień. § 15 ust. 2 rozporządzenia stanowi podstawę do ewentualnego unieważnienia przez komendanta wojewódzkiego PSP uzgodnienia projektu budowlanego obiektu budowlanego, dokonanego przez rzeczoznawcę z rażącym naruszeniem prawa. Proceduralnym wyrazem takiego rozstrzygnięcia jest postanowienie, na które przysługuje zażalenie do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. Pomimo zatem, że uzgodnienia dokonuje rzeczoznawca nie będący organem administracyjnym, przez postawienie pieczęci uzgadniającej na projekcie budowlanym, (który dopiero w przyszłości będzie przedłożony organom architektoniczno-budowlanym do zatwierdzenia, i przybierze formę pozwolenia na budowę) to jak wynika z trybu postępowania przewidzianego przez przepisy rozporządzenia właściwy organ Straży Pożarnej wydaje w sprawie unieważnienia takiego uzgodnienia akt administracyjny w formie zaskarżalnego postanowienia, na które zgodnie z art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. służy skarga do sądu administracyjnego.

         Podstawą unieważnienia uzgodnienia jest tylko jedna przesłanka, tj. dokonania uzgodnienia z rażącym naruszenie prawa. Jeśli przesłankę tę odnosi się do naruszenia przepisu prawa czy to materialnego czy formalnego nie jest wystarczające wykazanie przez organ, że przepis prawa został naruszony. Przepis dopuszcza bowiem unieważnienie uzgodnienia tylko wówczas gdy naruszenie jest rażące, a zatem nie chodzi o zwykłe naruszenie prawa, lecz o kwalifikowaną postać takiego naruszenia.

        Skargę kasacyjną od tego wyroku wnieśli E. i W. U., zaskarżając go w całości.

       Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w piśmie z dnia 31 grudnia 2008 r. poparł zarzuty, zawarte skardze kasacyjnej, wniesionej przez E. i W. U.

        Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. U. i W. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2008 r. sygn. akt VII SA/Wa 736/08 w sprawie ze skargi "[...]" Sp. z o. o. z siedzibą w R. na postanowienie Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia uzgodnienia stwierdzającego zgodność projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej 1. uchyla zaskarżony wyrok sądu pierwszej instancji i oddala skargę 2. zasądza od "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w R. na rzecz E. i W. U. solidarnie kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych