Tezy orzeczenia:

1. Stosownie do treści § 14 ust. 1 rozporządzenia z 16 czerwca 2003 r. Komendant Główny PSP może udzielić rzeczoznawcy upomnienia lub skierować go na powtórny egzamin, o którym mowa w § 11 ust. 1, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie czynności wykonywanych przez rzeczoznawcę, o których mowa w § 13 ust. 2, 4 i 5. Z treści § 14 ust. 1 i 3 ww. rozporządzenia wynika, że Komendant Główny PSP w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działalności rzeczoznawcy m.in. dotyczących uzgadniania projektów budowlanych może udzielić upomnienia lub skierować rzeczoznawcę na ponowny egzamin, a w przypadkach określonych w pkt 1 i 2 ust. 3 tegoż przepisu może odwołać rzeczoznawcę z pełnionej funkcji i unieważnić jego akt powołania w drodze decyzji. Z regulacji zawartych w § 13 ust. 7a i ust. 8 oraz w § 14 ust. 1–3 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. wynika, że postępowanie prowadzone w trybie § 14 tegoż rozporządzenia jest odrębnym postępowaniem administracyjnym. Takiego charakteru nie mają czynności podejmowane przez właściwe podmioty w oparciu o § 13 ust. 7a i 8 rozporządzenia. Czynności te są podejmowane w ramach postępowania wyjaśniającego i nawet gdy strona jest o nich informowana, to czynności te nie mogą być automatycznie utożsamiane z wszczęciem postępowania administracyjnego. Nie każde bowiem działania organów administracji stanowią czynności o charakterze administracyjnym, władczym.

2. W rozpoznawanej sprawie Sąd I instancji słusznie zauważył, że postępowanie prowadzone w trybie § 14 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. jest postępowaniem odrębnym, a decyzja wydana na tej podstawie ma charakter uznaniowy. Jednakże z tej oceny Sąd I instancji nie wyciągnął prawidłowych wniosków w kontekście zarzutów skarżącego dotyczących naruszenia przez organ art. 61 § 4 k.p.a. i 10 § 1 k.p.a. Umknęło jednak uwadze Sądu I instancji, co trafnie zarzucił skarżący, że jego wyjaśnienia złożone w tymże piśmie stanowiły odpowiedź na żądanie skierowane do niego przez Komendanta Głównego PSP w trybie § 13 ust. 7a rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. Powyższe wyraźnie wynika z treści pisma z dnia 26 kwietnia 2010 r., w którym powołano się na ten przepis prawa, wyjaśniając przy tym, że żądanie od rzeczoznawcy złożenia wyjaśnień związane jest z powiadomieniem przez Komendanta Wojewódzkiego PSP we W. dokonanym w trybie § 13 ust. 8 tegoż rozporządzenia. Zatem wyjaśnienia skarżącego zawarte w piśmie z dnia 14 maja 2010 r. nie mogły być złożone, jak to błędnie przyjął Sąd I instancji, w trybie art. 10 § 1 k.p.a. Powyższe dowodzi, że Sąd I instancji nie rozważył należycie zarzutu skarżącego naruszenia przez organ art. 10 § 1 k.p.a. w toku całego postępowania administracyjnego prowadzonego w trybie § 14 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. Zarzut ten należy też odnieść do naruszenia art. 61 § 4 k.p.a. przez orzekający w sprawie organ.

3. Sąd nie wyjaśnił bowiem kiedy i w jaki sposób wszczęto postępowanie administracyjnego w trybie § 14 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r., którego efektem było wydanie zaskarżonej decyzji. Postępowanie administracyjne prowadzone w powyższym trybie jest postępowaniem represyjnym. Aczkolwiek nie zostało to wprost określone przez prawodawcę, to jest to w istocie postępowanie dyscyplinarne wobec rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. W tym postępowaniu właściwy organ może zastosować w stosunku do rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych środki przewidziane w § 14 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. w razie stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie czynności wykonywanych przez rzeczoznawcę, o których mowa w § 13 ust. 2, 4 i 5. Oczywistym więc jest, że rzeczoznawca w tym postępowaniu może wykazywać, że przewinienia nie popełnił bądź też wskazywać okoliczności wyłączające możliwość ukarania go.

4. Okoliczność, że skarżący był powiadomiony i składał wyjaśnienia w postępowaniu nadzorczym prowadzonym w trybie § 13 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r., nie oznacza, że miał zapewniony czynny udział w postępowaniu administracyjnym toczącym się w trybie § 14 tegoż rozporządzenia. Oczywiście wyjaśnienia skarżącego i inne dowody zgromadzone przed wszczęciem tegoż postępowania administracyjnego nie tracą waloru dowodu w toczącym się postępowaniu administracyjnym, ale pod warunkiem, że skarżący miał możliwość zapoznania się z ich treścią i zgłoszenia uwag łącznie z przedstawieniem dowodów. W tym zaś zakresie Sąd I instancji nie rozpoznał sprawy w sposób należyty, gdyż nie rozważył w sposób wnikliwy, czy w postępowaniu administracyjnym prawa skarżącego w jakikolwiek sposób gwarantowały mu czynny udział w postępowaniu, czy miał jakikolwiek wpływ na ustalenie stanu faktycznego sprawy.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

         Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę R. J. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] sierpnia 2010 r. w przedmiocie skierowania na powtórny egzamin.

         Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 29 stycznia 2010 r. [...] Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej we W., w trybie § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137 ze zm.), dalej jako: rozporządzenie z dnia 16 czerwca 2003 r., powiadomił Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o nieprawidłowościach w działalności rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych - inż. R. J., nr upr. [...], stwierdzonych przy uzgadnianiu projektu budowlanego rozbudowy budynku Hotelu J. we W. przy ul. S. [...]. Zdaniem [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP rzeczoznawca uzgadniając pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej trzy kolejne projekty rozbudowy ww. obiektu, dopuścił do niezgodności z wymaganiami przepisów dotyczących bezpieczeństwa pożarowego. Nieprawidłowości te stwierdzono podczas czynności kontrolno-rozpoznawczych przeprowadzonych przez funkcjonariuszy z Komendy Miejskiej PSP we W.

         Komendant Główny PSP pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. wystąpił do rzeczoznawcy o złożenie wyjaśnień dotyczących przyjętych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego, uzgodnionych w ww. projekcie budowlanym. Żądaniem złożenia wyjaśnienia, objęło też dodatkową nieprawidłowość stwierdzoną w wyniku analizy dokumentacji projektu budowlanego Hotelu, przeprowadzonej w Biurze Rozpoznawania Zagrożeń Komendy Głównej PSP, która dotyczyła § 249 ust. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.). Jak wskazał organ, zgodnie z tym przepisem odległość między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatki schodowej, a inną ścianą zewnętrzną tego samego lub innego budynku powinna być ustalona zgodnie z § 271 rozporządzenia, jeżeli co najmniej jedna z tych ścian nie spełnia wymagań klasy odporności ogniowej określonej według § 216 jak dla stropu budynku z tą klatką schodową. Tymczasem, z rysunków nr A-5 oraz A-6 (rzut I piętra oraz II piętra) projektu budowlanego wynikało, że w ścianie zewnętrznej, stanowiącej obudowę klatki schodowej znajdującej się w osiach 38-39 oraz w prostopadłej do niej innej ścianie zewnętrznej tego samego budynku, znajdowały się otwory okienne niespełniające wymagań klasy odporności ogniowej, jak dla stropu budynku z tą klatką schodową.

        Rzeczoznawca w piśmie z dnia 14 maja 2010 r. stwierdził, że zgodnie z wyjaśnieniami inwestora złożonymi do Komendy Miejskiej PSP we W. z dnia 3 listopada 2009 r. sala śniadań przeznaczona jest/będzie do 50 osób, co pozwala zaklasyfikować ją jako ZL III. Ponadto rzeczoznawca stwierdził, że pierwszy podstawowy projekt budowlany III etapu rozbudowy budynku nie zakładał powstania antresoli z małą salą śniadań, antresola pojawiła się dopiero w projekcie zamiennym, o czym dowiedział się po zaopiniowaniu tegoż projektu. Zmiany wprowadzone przez projektanta nie miały mieć wpływu na bezpieczeństwo pożarowe, zgodnie z zapisem zawartym w opisie pożarowym projektu. Rzeczoznawca wyjaśnił także, że okna znajdujące się w klatce schodowej w osiach 38-39 obecnie są na etapie zabezpieczania do klasy odporności ogniowej REI 60 (El 60).

        Komendant Główny PSP decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., skierował R. J. na powtórny egzamin w zakresie oceny przygotowania zawodowego kandydatów do sprawowania funkcji rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Zaskarżoną do Sądu I instancji decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r., wydaną w wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Komendant Główny PSP utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję. W uzasadnieniu tych decyzji organ stwierdził, że zarzuty dotyczące nieprawidłowości w działalności inż. R. J., rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, Nr upr. [...], potwierdziły się.

       Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. wniósł R. J., dochodząc uchylenia obu decyzji.

      Sąd I instancji uzasadniając oddalenie skargi uznał za niesporne, że w sprawie nie doszło do zawiadomienia o wszczęciu postępowania, o którym mowa w przepisie art. 61 § 4 k.p.a. Jednakże, w ocenie Sądu, to naruszenie prawa nie skutkowało uchyleniem decyzji, skoro skarżący nie wykazał, aby między brakiem zawiadomienia go o wszczęciu postępowania a treścią decyzji zachodził związek przyczynowy, a i Sąd z urzędu takiego związku nie dostrzegł.

        Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł R. J. wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego orzeczenia i o zasądzenie kosztów postępowania.

       Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 1886/10 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na powtórny egzamin 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W., 2. zasądza od Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej na rzecz R. J. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych