Tezy orzeczenia:

1. Przepisy te stosuje się do budynków (starych) użytkowanych, między innymi takich jak ten, którego dotyczy przedmiotowa sprawa. Wynika to zarówno z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej i § 207 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Jak podał w wyroku z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt I OSK 745/06 Naczelny Sąd Administracyjny "zakres stosowania art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej nie został w akcie normatywnym w żaden sposób ograniczony w odniesieniu do tzw. budynków starych, czyli powstałych w okresie przed wejściem w życie tego przepisu. Co więcej, w § 207 ust. 2 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie zawarta została wyraźna wskazówka, iż przepisy dotyczące bezpieczeństwa pożarowego stosuje się również do użytkowanych budynków istniejących, jeżeli zagrażają one życiu ludzi". Tak więc z powyższego wynika, że przepisy te mają zastosowanie nie tylko do nowo powstających budynków, ale również do budynków powstałych przed dniem wejścia tych przepisów w życie w razie, gdy okaże się, że budynki istniejące nie spełniają wymogów, konieczne jest nałożenie obowiązków mających na celu dostosowanie istniejącej sytuacji do wymogów określonych w prawie.

2. Retrospektywny charakter tych przepisów, powoduje, że mają one za zadanie doprowadzenie starych budynków do nowych wymogów ochrony przeciwpożarowej, gwarantujących skuteczniejszą ochronę życia ludzkiego i mienia o znacznej wartości.

3. Jak słusznie wskazał organ, wybór rozwiązań zamiennych będzie wynikać z ekspertyzy technicznej sporządzonej przez właściwą jednostkę badawczo rozwojowej lub rzeczoznawcę budowlanego i należy do zobowiązanego a nie do organu.

Skrócony stan faktyczny sprawy:

      Zaskarżoną decyzją z dnia (...) października 2014 r. znak (...)(...) Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej utrzymał w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej (...) z dnia (...) września 2013 r. w sprawie poprawy warunków ochrony przeciwpożarowej w budynku mieszkalnym wielorodzinnym ul. (...).

      W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w dniu (...) sierpnia 2014 r. organ I instancji przeprowadził czynności kontrolno-rozpoznawcze w budynku mieszkalnym wielorodzinnym ul. (...). Podczas kontroli stwierdzono nieprawidłowości w zakresie ochrony przeciwpożarowej ww. budynku. W związku ze stwierdzonymi uchybieniami Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej (...) wydał, na podstawie art. 26 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1340) oraz art. 104 i art. 107 § 1 i 3 k.p.a. decyzję z dnia (...) września 2014 r. nakazującą Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) zapewnienie:

- właściwej długości dojścia ewakuacyjnego z lokali mieszkalnych zlokalizowanych na 17 kondygnacji, wynoszącą nie więcej niż: 60 m dla jednego dojścia, w tym nie więcej niż 20 m na poziomej drodze ewakuacyjnej, 100 m dla dojścia najkrótszego, przy co najmniej dwóch dojściach, przy czym dla drugiego dojścia dopuszcza się długość większą niż o 100% od długości określonej dla najkrótszego lub zastosowania rozwiązań zamiennych, w odniesieniu do ww. wymagań w przypadku braku możliwości ich realizacji w pełnym zakresie, wskazanych na podstawie opracowanej ekspertyzy technicznej właściwej jednostki badawczo - rozwojowej albo rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i uzgodnionych z (...) Komendantem Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. Wskazał, że przykładowa długość dojścia ewakuacyjnego wynosi ok. 185 m.

-  właściwej szerokości użytkowej spoczników klatek schodowych, która powinna wynosić co najmniej 1,5 m lub zastosowanie rozwiązania zamiennego w odniesieniu do ww. wymagań w przypadku braku możliwości ich realizacji w pełnym zakresie, wskazanych na podstawie opracowanej ekspertyzy technicznej właściwej jednostki badawczo - rozwojowej albo rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i uzgodnionych z (...) Komendantem Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. Organ pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że spoczniki są o ponad jedną trzecią mniejsze od parametru wymaganego przepisami techniczno-budowlanymi.

      Termin wykonania obowiązku określono na dzień (...) października 2016 r.

      Odwołanie od tej decyzji złożyła Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa (...), wnosząc o jej uchylenie.

      Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej decyzją z dnia (...) października 2014 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji w całości.

      Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję wniosła Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa (...) zarzucając jej naruszenie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej poprzez niewskazanie w decyzji w sposób precyzyjny i jednoznaczny, a zarazem realnie możliwy do wykonania, sposobu wykonania tego zalecenia, co skutkowało orzeczeniem nakazu obarczonego wadą kwalifikowaną niewykonalności.

      Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2015 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję (...) Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia (...) października 2014 r. nr (...) w przedmiocie nakazu wykonania określonych czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej skargę oddala.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych