na skutek apelacji H. S.

od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt VII P 6/11

I. prostuje w rubrum zaskarżonego wyroku oznaczenie strony pozwanej w ten sposób, że w miejsce słów: „Komendzie Powiatowej Straży Pożarnej w K., Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w G.” wpisuje „Skarbowi Państwa – Komendantowi Powiatowemu Państwowej Straży Pożarnej w K., Komendantowi Wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej w G.”,

II. oddala apelację

III.  oddala zażalenie,

IV. odstępuje od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego za II instancję.

Wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie VII P 6/11 Sąd Okręgowy w Gdańsku VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych:

I. oddalił powództwo,

II. odstąpił od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego

Roszczenia powództwa

Powódka H. S. w pozwie z dnia 04.11.2008r. skierowanym przeciwko Skarbowi Państwa - Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w K., Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w G. domagała się zasądzenia kwoty 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za rozstrój zdrowia, jako podstawę prawną żądania wskazując przepis art. 417 kc. W uzasadnieniu wskazała, że działania bezpośrednich przełożonych o charakterze mobbingu, dyskryminacji (ze względu na płeć, stan zdrowia), były jedną z przyczyn złego stanu psychicznego w latach 2007-2008 i doprowadziły do powstania szkody. Wyjaśniła, iż chodziło jej o bezprawne tj. niezgodne z prawem, z normami społecznymi i zasadami współżycia społecznego - przeniesienie jej bez jej zgody do pełnienia służby w Komendzie Powiatowej PSP w K., odmowę udzielenia jej urlopu zdrowotnego przez Komendanta Wojewódzkiej PSP i Komendanta Powiatowego PSP w K.. Nadto przełożeni traktowali ją w sposób niegodny, dyskryminujący, pomijali ją w awansach i szkoleniach. Komendant Wojewódzki PSP w G. w decyzji administracyjnej z dnia 18 lipca 2007r ujawnił też szczegółowe dane dotyczące jej choroby, w związku z czym złożyła skargę do GIODO.

Dodatkowo w toku procesu powódka wskazała, iż wskutek przeniesienia jej z dniem 01.01.2009r. do Komendy Powiatowej PSP w K. została zdegradowana, pozbawiona możliwości awansu i straciła wyższą grupę uposażenia. Nadto mobbing był kontynuowany także w tej jednostce organizacyjnej PSP od 01 stycznia 2009r. (pismo powódki z 08.02.2010r. k. 370-374 a.s.)

Następnie powódka zmieniła swoje żądanie w ten sposób, iż zażądała od strony pozwanej odszkodowania w wysokości 10.000 zł za szkodę majątkową (straty materialne i utracone korzyści), jakiej doznała w związku z wydaniem przez jednostki PSP szeregu bezprawnych decyzji i działań wobec powódki w latach 2007-2010r. Wyjaśniła, iż na tę kwotę składają się koszty leków, dojazdów powódki do lekarzy, nakład pracy powódki związany z prowadzeniem kolejnych sporów i uchylaniem kolejnych decyzji. Ponadto oświadczyła, iż domaga się kwoty 90.000 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę – rozstrój zdrowia psychicznego wywołany działaniami jednostek PSP, co potwierdzić ma dowód z opinii biegłego psychiatry. Jako podstawę prawną żądania wskazała przepisy art. 23 kc w związku art. 445 kc , art. 417 kc, art. 417¹ § 2 i 3 kc, art. 444 kc (pismo powódki z 10.03.2011r . k. 589-692 a.s.).

Na rozprawie w dniu 31.01.2013r. pełnomocnik powódki oświadczył że genezą działań dyskryminacyjnych była działalność związkowa powódki i miało to miejsce w 2005 r. (k. 973). Ponadto oświadczył, iż żąda solidarnej zapłaty od obu jednostek organizacyjnych PSP, w tym kwoty 10 tys. tytułem „odszkodowania spowodowanego dyskryminacją”, a „zadośćuczynienie jest zgłoszone z tytułu mobbingu i działań dyskryminujących łącznie”.

Powódka wniosła też o ustalenie odpowiedzialności pozwanych jednostek organizacyjnych PSP za szkody ujawnione w przyszłości (pismo k. 589- 692 a.s . )

Stanowisko pozwanego

W odpowiedziach na pozew pozwany Skarb Państwa wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz Skarbu Państwa Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w K. kosztów postępowania sądowego oraz kosztów zastępstwa procesowego według spisu kosztów, a na rzecz Skarb Państwa - Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w G. kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości stawki minimalnej.

Pozwany zaprzeczył, aby stosował wobec powódki działania mobbingowe, dyskryminacyjne oraz aby powódka poniosła szkodę. Stwierdził, że powódka nie wykazała przesłanek warunkujących odpowiedzialność deliktową pozwanego (szkody, działania jednostek, związku przyczynowego pomiędzy tym działaniem a szkodą). Wyjaśnił, iż przeniesienie powódki wynikało z realizowanej reorganizacji Komendy Wojewódzkiej PSP w G. w związku z  ustawą z dnia 12.01.2007 r. o ustanowieniu " Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009r" polegającej na likwidacji i zastąpieniu stanowisk funkcjonariuszy stanowiskami w służbie cywilnej przy jednoczesnym przekazaniu etatów mundurowych do komend powiatowych/miejskich PSP województwa (...). W ramach powyższych reorganizacji zlikwidowane zostało stanowisko w wydziale kwatermistrzowskim zajmowane w Komendzie Wojewódzkiej PSP przez powódkę. Na wytypowanie powódki do przeniesienia wpływ miało powstanie wakatu w Komendzie Powiatowej PSP w K. na stanowisku kwatermistrzowskim i odległość miejsca zamieszkania powódki do K. (pisma pozwanego: z 01.02.2010r. k. 387-392, z dnia 01.04.2011r. k. 599z dnia 29.03.2011r. k. 602 , - a.s.).

Powódka wskazała na następujące przejawy stosowania wobec niej mobbingu przez pozwanych:

1. przeniesienie powódki do jednostki PSP w K. bez jej zgody i z pominięciem jej zdania w tej kwestii,
2. całkowite zignorowanie przez komendanta KP PSP w K. wniosku powódki o ubranie sztabowe – brak odpowiedzi od kwietnia 2009 r. do lutego 2010 r.,
3. nieudostępnienie powódce komputera w KP PSP w K. przez 3 tygodnie po podjęciu przez powódkę pracy po przeniesieniu, pomimo iż praca na stanowisku wiąże się z koniecznością korzystania z komputera,
4. przekazanie powódce w KP PSP w K. starego komputera z księgowości, nie nadającego się do pracy, pomimo wnioskowania przez nią o nowy komputer,
5. zabronienia przez Komendanta Powiatowego PSP w K. pożyczania powódce laptopa przez pracowników jednostki,
6. pominięcie powódki przy przyznawaniu nagród uznaniowych w listopadzie 2009 r.,
7. uzależnienie zakupu dla powódki specjalnej podkładki pod mysz komputerową od zgłoszenia takiego zapotrzebowania przez wszystkich pracowników – pomimo doznania przez powódkę urazu dłoni,
8. odmowa Komendanta Powiatowego PSP w K. wydania powódce delegacji na posiedzenie komisji dyscyplinarnej w dniu 09 grudnia 2009 r. i zobligowanie do skorzystania w tym dniu z urlopu – przy jednoczesnym wydaniu delegacji oraz samochodu służbowego dla rzecznika dyscyplinarnego,
9. izolowanie powódki w KW PSP w G. w 2007 r. po powrocie do pracy po 2 dniach nieobecności, na polecenie Komendanta Wojewódzkiego, poprzez przeniesienie świadków W. i K. do innych pokoi,
10. rozmawianie o powódce na wszelkiego rodzaju naradach i szkoleniach z udziałem Komendanta Wojewódzkiego, z dezaprobatą odnosząc się do działań powódki mających na celu obronę jej praw,
11. zniechęcanie świadka K. przez Komendanta Wojewódzkiego PSP w G. do podwożenia powódki do pracy poprzez pytania i sugestie, iż powinien się bać bliższych kontaktów koleżeńskich z powódką,
12. zdegradowanie powódki na stanowisko podoficerskie na skutek przeniesienia do służby w KP PSP w K., co zamknęło jej drogę do awansu i możliwości szkolenia w formie kursu oficerskiego pod pozorem ucywilniania stanowiska powódki w KW PSP w G. przy równoczesnym zatrudnieniu na to stanowisko strażaka, nie osoby cywilnej,
13. kontrolowanie powódki przez naczelnika na polecenie Komendanta Wojewódzkiego poprzez wchodzenie bez słowa do pokoju powódki oraz stanie za drzwiami jej pokoju,
14. zignorowanie konieczności udzielenia powódce urlopu zdrowotnego po opinii psychologicznej z dnia 01 sierpnia 2008 r. co spowodowało u powódki dalszy rozstrój zdrowia,
15. kwestionowanie przez Komendanta Powiatowego PSP w K. zdiagnozowanego u powódki zespołu neurastenicznego o charakterze przemęczenia zawodowego jako nieprawdopodobnego z uwagi na dużą absencję powódki podczas służby,
16. zainicjowanie przez pozwanych wobec powódki postępowania dyscyplinarnego i narażenie przy tym powódki na duży stres przy uwzględnieniu, iż orzeczeniem Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej z dnia 09 grudnia 2009 r. wszystkie zarzuty pod jej adresem zostały oddalone.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Portal orzeczeń sądów powszechnych