Tezy orzeczenia:

1. Z treści przytoczonego art. 13 ust. 2 wynika, że darowizna nieruchomości na cele publiczne może zostać dokonana na rzecz dowolnego podmiotu, zaś darowizna nieruchomości na cele inne niż cel publiczny może zostać dokonana tylko na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, a więc można jej dokonać tylko między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego lub między tymi jednostkami.

2. Na zawężającą wykładnię wskazanego przepisu zwracał uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt II OSK 548/07, słusznie powoływanym przez organ nadzorczy, stwierdzając, że w katalogu art. 6 u.g.n. znajdują się pewne furtki interpretacyjne, które jednak muszą być tłumaczone w sposób zawężający, z uwzględnieniem treści i celów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

3. W ramach katalogu celów publicznych wymienionych w art. 6 pkt 1-9 w/w ustawy, ustawodawca nie wskazał w żadnym z tych punktów jako celu publicznego czynności polegającej na wydzieleniu lub przekazaniu w formie darowizny gruntu pod budowę siedziby ochotniczej straży pożarnej. W szczególności, wbrew twierdzeniom strony skarżącej, czynności tej nie uznał za cel publiczny w stanowiącym podstawę prawną spornej uchwały art. 6 pkt 7 w/w ustawy. Wymaga bowiem podkreślenia, że po pierwsze w przepisie tym ustawodawca określił jako cel publiczny wyłącznie samą "budowę i utrzymywanie obiektów oraz urządzeń" niezbędnych na potrzeby obronności państwa i ochrony granicy państwowej, oraz do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym budowę i utrzymywanie aresztów śledczych, zakładów karnych oraz zakładów dla nieletnich; a nie zaś wydzielenie czy przekazaniu "gruntu" pod budowę tych obiektów lub urządzeń. Po drugie należy zauważyć, że cele związane z ochroną przeciwpożarową świadczoną przez ochotnicze straże pożarne nie mogą być utożsamiane z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego, o jakim mowa w omawianym przepisie, bowiem rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie określenia rodzajów nieruchomości uznanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz.U. Nr 207, poz. 2107), za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa uznaje wyłącznie nieruchomości przeznaczone dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej- § 1 pkt 1. Nie ujęto natomiast w tym rozporządzeniu nieruchomości wykorzystywanych przez inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, a zatem i przez ochotnicze straże pożarne. Dlatego też nie można mówić, iż "niezbędnymi" dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa (a więc i bezpieczeństwa publicznego) są nieruchomości wykorzystywane przez ochotnicze straże pożarne.

4. Wyrażonego w art. 6 pkt 7 w/w ustawy wymogu "niezbędności" nie spełnia, zdaniem Sądu, rodzaj prawa do nieruchomości przyznany OSP w [....]. W ocenie Sądu do realizowania ochrony przeciwpożarowej przez ochotnicze straże pożarne nie jest "niezbędne" posiadanie prawa własności do gruntu. Cel ten może być bowiem osiągnięty poprzez np. prawo użytkowania wieczystego gruntu czy dzierżawę gruntu. W świetle powyższego niedopuszczalne jest postulowane przez stronę skarżącą definiowanie celu publicznego, przez szerokie rozumienie pojęcia bezpieczeństwa publicznego, przez który strona skarżąca rozumie realizowanie zadań przez OSP. Z powyższych względów nie można uznać przekazania lokalu na rzecz OSP, za czynność realizującą cel publiczny z art. 6 pkt 7 u.g.n. Czynność ta z oczywistych względów nie realizuje również celów publicznych określonych w art. 6 pkt 1 -6 i 8-9b, a także nie została uznana za cel publiczny przez żaden przepis ustawy o ochronie przeciwpożarowej, w ramach odesłania zawartego w art. 6 pkt 10 ustawy o gospodarce nieruchomościami. ( wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Bd 1427/11).

Skrócony stan faktyczny sprawy:

    Przedmiotem skargi jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 maja 2016 r., Nr P-II.4131.2.83.2016 stwierdzające na podstawie art. 85, 86 i 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz.U. z 2016 r., poz. 446; dalej: "u.s.g.") nieważność uchwały Nr XVI/162/2016 Rady Miejskiej w Przecławiu ( dalej: "rada" lub "Rada Miejska") z dnia 26 kwietnia 2016 r.

      Przedmiotową uchwałą rada wyraziła zgodę na przekazanie w formie darowizny na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej w [...], gm. [...] ( dalej: "OSP" ) lokalu na cel publiczny związany z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz.U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm.; dalej: "u.g.n."), zgodnie z którym nieruchomość może być przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej pomiędzy Skarbem Państwa, a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami.

     Wojewoda Podkarpacki zaskarżonym do Sądu rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność uchwały, którą wyrażono zgodę na przekazanie w formie darowizny lokalu na rzecz OSP.

      W skardze do Sądu Rada Miejska w Przecławiu reprezentowana przez Burmistrza zarzuciła naruszenie art. 13 ust. 2 u.g.n. w zw. z art. 6 pkt 1-9 i 10 u.g.n. przez ich błędną wykładnię wskutek przyjęcia, że Rada Miejska nie może dokonać darowizny nieruchomości na rzecz OSP w myśl wyżej powołanych przepisów, jako darowizny na cele publiczne oraz, że cele związane z ochroną przeciwpożarową świadczoną przez OSP nie mogą być utożsamiane z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego, o którym mowa w rozporządzeniu. Na tej podstawie wniosła o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Podkarpackiego i zasądzania kosztów postępowania.

      Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2016 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej w Przecławiu na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 31 maja 2016 r. nr P.II.4131.2.83.2016 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie darowizny lokalu -skargę oddala.

Orzeczenie w formacie pdf

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych