Zgodnie z art. 28. ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej(tekst jednolity – Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn. zm. – dalej u.ppoż) członek ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczył w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym organizowanym przez Państwową Straż Pożarną lub gminę, otrzymuje ekwiwalent pieniężny. Wysokość ekwiwalentu ustala rada gminy w drodze uchwały. Wysokość ekwiwalentu nie może przekraczać 1/175 przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przed dniem ustalenia ekwiwalentu, za każdą godzinę udziału w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym. Ekwiwalent jest wypłacany z budżetu gminy. Ekwiwalent nie przysługuje członkowi ochotniczej straży pożarnej za czas nieobecności w pracy, za który zachował wynagrodzenie.

W przedmiotowym pytaniu interesuje nas wypłata ekwiwalentu jedynie za działanie ratownicze. Definicja legalna działań ratowniczych została zamieszczona w słowniczku ustawowym u.ppoż. w art. 2 pkt 2. Zgodnie z tą definicją przez działania ratownicze rozumie się każdą czynność podjętą w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także likwidację przyczyn powstania pożaru, wystąpienia klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Przy czy ustawodawca wprowadzając do ustawy definicję legalną działań ratowniczych posłużył się zwrotami definiującymi, które są nieostre. Takim zwrotem jest słowo „każda”. Pomimo, że ustawodawca dookreślił czym jest działanie ratownicze, to jednak nie wymienił w definicji działań ratowniczych, choćby katalogu otwartego czynności, które uznał jako działania ratownicze. W świetle praktyki działań ratowniczych można by uznać, że takim działaniem jest np. przykrycie kocem osoby poszkodowanej w pożarze, rozwijanie i zwijanie węża pożarniczego lub jazda samochodem pożarniczym na miejsce pożaru itd. Praktyka działań ratowniczych pokazuje, wobec ich skomplikowania, że trudno jednoznacznie wymienić wszystkie czynności, które należałoby uznać za działania ratownicze. Ustawodawca uznaje także, że nawet nie sam rodzaj czynności decyduje o tym, że jest ona działaniem ratowniczym. Konkretna czynność może być uznana za działanie ratownicze jeśli jest ona podjętą w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska.

W świetle powyższego nie można uznać jazdy do remizy na alarm jako działania ratowniczego. Jazda do remizy nie jest podejmowana w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska. Celem jazdy do remizy jest podjęcie działań ratowniczych. Dopiero kiedy strażak jest w remizie ma możliwość podjęcia czynności nakierowanych bezpośrednio na ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska. Czyli jazda do remizy jest czynnością poprzedzającą podjęcie działań ratowniczych. W związku z tym skoro jazda do remizy nie jest działaniem ratowniczym to za dojazd do remizy i samo przybycie do remizy na alarm nie należy się ekwiwalent na podstawie art. 28 u.ppoż.

Działaniem ratowniczym będzie natomiast jazda samochodem pożarniczym na miejsce pożaru, wypadku samochodowego itd. Więc można uznać, że działania ratownicze w przypadku wyjazdu do nich samochodem pożarniczym, rozpoczynają się w chwili opuszczania remizy przez samochód pożarniczy.

Specyfika ochotniczych działań ratowniczych, polegająca na tym, że strażacy nie pełnią zazwyczaj stałych dyżurów w remizach, tylko przyjeżdżają na alarm do remizy, wiąże się z pewnym ryzykiem. Polega ono na tym, że strażak słysząc alarm i jadąc do remizy celem podjęcia działań ratowniczych, nie ma pewności, że weźmie w nich udział i przez to czas poświęcony na dojazd do remizy i powrót do domu nie zostanie mu zrekompensowany. Jeśli do remizy przyjedzie większa liczba strażaków, to najczęściej do działań ratowniczych jadą ci, którzy jako pierwsi pojawili się w remizie na alarm.

Do przypadku tego nie będzie miała zastosowania linia orzecznicza sądów w świetle której ekwiwalent stanowi równoważnik, odpowiednik wkładu wniesionego na rzecz ochrony przeciwpożarowej przez strażaka OSP uczestniczącego w działaniach ratowniczych lub szkoleniu, w postaci czasu, wysiłku, zdrowia(zob. D.P. Kała, Sto pytań do prawnika o Ochotnicze Straże Pożarne, Gdańsk 2012, s. 101-102).