Zgodnie z art. 24 ust. 1–4 u.KRS w razie stwierdzenia, że wniosek o wpis do KRS-u lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa OSP do ich złożenia, wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin pod rygorem zastosowania grzywny przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych. W razie niewykonania obowiązków w tym terminie, sąd rejestrowy nakłada grzywnę na OSP. Przepisów art. 1052 zdanie drugie i art. 1053 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. Sąd rejestrowy może ponawiać grzywnę. Jeżeli stosowanie grzywien nie spowodują złożenia wniosku o wpis lub dokumentów, których złożenie jest obowiązkowe, a w KRS-ie jest zamieszczony wpis niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy, sąd rejestrowy wykreśla ten wpis z urzędu. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd rejestrowy może dokonać z urzędu wpisu danych odpowiadających rzeczywistemu stanowi rzeczy, o ile dokumenty stanowiące podstawę wpisu znajdują się w aktach rejestrowych, a dane te są istotne.

        OSP podlegające obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców są obowiązane zgłaszać dane wymienione w art. 38 pkt 1 i 2a–15, art. 39 i 40 oraz w art. 44 u.KRS, a także ich zmiany, niezależnie od obowiązków wynikających z odrębnych przepisów, chyba że ustawa o KRS stanowi inaczej (art. 47 u.KRS). W związku z tym OSP zgłasza do KRS poniższe dane i ich zmiany:

  1)  swoją nazwę, pod którą działa,

  2)  oznaczenie formy prawnej,

  3)  siedzibę i adres,

  4)  jeżeli OSP jest wpisana do rejestru przedsiębiorców i posiada oddziały –

      także ich siedziby i adresy,

      Zgodnie z art. 24 ust. 1–4 u.KRS w razie stwierdzenia, że wniosek o wpis do KRS-u lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa OSP do ich złożenia, wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin, pod rygorem zastosowania grzywny przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych. W razie niewykonania obowiązków w tym terminie, sąd rejestrowy nakłada grzywnę na OSP. Przepisów art. 1052 zdanie drugie i art. 1053 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. Sąd rejestrowy może ponawiać grzywnę. Jeżeli stosowanie grzywien nie spowodują złożenia wniosku

         Zgodnie z art. 49 ust. 1 u.KRS Ochotnicza Straż Pożarna podlega obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. W świetle art. 53a u.KRS Ochotnicze Straże Pożarne są obowiązane zgłaszać dotyczące ich informacje wymienione w art. 38, 39, 43, 44, 52 i 53 u.KRS oraz zmiany tych informacji, niezależnie od obowiązków wynikających z odrębnych przepisów, chyba że ustawa o KRS-ie stanowi inaczej.

       Zgodnie z art. 19 ust. 1 u.ppoż. Związek Ochotniczych Straży Pożarnych RP działa na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach, co oznacza, że posiada status stowarzyszenia. Zgodnie z art. 27 u.p.o.s. organem nadzorującym terenową jednostkę organizacyjną stowarzyszenia jest starosta właściwy ze względu na siedzibę tej jednostki. W świetle art. 91 ustawy o samorządzie powiatowym[1] prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty. Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje:

         Zgodnie z art. 8 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach[1] nadzór nad działalnością stowarzyszeń należy do starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia zwanego dalej „organem nadzorującym”.

Organ nadzorujący ma prawo:

1) żądać dostarczenia przez zarząd OSP, w wyznaczonym terminie, odpisów uchwał walnego zebrania członków (zebrania delegatów),

2) żądać od władz stowarzyszenia niezbędnych wyjaśnień (art. 25 u.p.o.s.)

          Darowizna jest jedną z umów cywilnoprawnych uregulowanych w Kodeksie cywilnym. Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna jest bowiem wyrazem szczodrobliwości darczyńcy. Nie łączy się ona z żadnym ekwiwalentnym świadczeniem ze strony osoby obdarowanej. Darowizna stanowi niejako prawzór nieodpłatnych czynności prawnych. Należy ona do kategorii umów o przeniesienie praw majątkowych. Obdarowany nabywa określone prawa na podstawie umowy darowizny^[1].

Darowizna może być dokonana zarówno przez osoby fizyczne jak i prawne. Podobnie, darowizna może zostać przyjęta przez osoby fizyczne i osoby prawne, w tym stowarzyszenia, np. ochotnicze straże pożarne.

         Stawka podatku VAT (czyli podatku od towarów i usług) jest określana przez ustawę o podatku od towarów i usług^[1]. Zgodnie z art. 41 ust. 10 stawkę podatku w wysokości 8 % stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. Załącznik nr 3 pod pozycją 129-134 wymienia następujące towary:

129 – Sprzęt przewozowo-samochodowy:

1) pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej,

2) sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów,

      Przepisy prawa nie regulują bezpośrednio zasad zatrudniania kierowców pojazdów samochodowych OSP^[1]. Praktyka w tym zakresie jest niejednolita. Kierowcy są zatrudniani zarówno przez gminę jak i OSP. Zatrudnienie to opiera się najczęściej na umowie zlecenia lub umowie o pracę. Dodatkową okolicznością wpływająca na zatrudnianie kierowców jest fakt, że pojazdy OSP nie zawsze stanowią wyłączną własność OSP. Gminy będące właścicielami samochodów używanych przez OSP, chcą mieć niejako kierowcę „pod kontrolą” i to one wolą zatrudniać kierowców zamiast OSP. Właściwe byłoby przyjęcie jednolitego modelu takiego zatrudnienia.

Jeżeli dana OSP widzi konieczność zatrudnienia kierowcy lub kierowców pojazdów OSP najwłaściwszym modelem byłoby zatrudnianie ich bezpośrednio przez jednostki OSP. Zgodnie z art. 32 ust. 2 u.ppoż. koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem, że szkolenie członków ochotniczej straży pożarnej prowadzi nieodpłatnie Państwowa Straż Pożarna.

        Zgodnie z art. 18¹ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi^[1] na sprzedaż napojów alkoholowych jednostkom ochotniczych straży pożarnych mogą być wydawane jednorazowe zezwolenia. Zezwolenia wydawane są na okres do 2 dni. Opłata za jednorazowe zezwolenia wnoszona jest na rachunek gminy przed wydaniem zezwolenia

Napój alkoholowy to w świetle art. 46 tejże ustawy produkt przeznaczony do spożycia zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w stężeniu przekraczającym 0,5% objętościowych alkoholu.

Art. 9¹ tejże ustawy wymienia trzy rodzaje napojów alkoholowych:

1) o zawartości do 4,5% alkoholu oraz na piwo,

2) o zawartości powyżej 4,5% do 18% alkoholu, z wyjątkiem piwa,

3) o zawartości powyżej 18% alkoholu.