Zajęcia teoretyczne i praktyczne kursu prowadzi lekarz systemu, pielęgniarka systemu albo ratownik medyczny, posiadający aktualną wiedzę i umiejętności z zakresu objętego ramowym programem kursu oraz co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych.

Zajęcia teoretyczne i praktyczne w zakresie:

–  psychologicznych aspektów wsparcia poszkodowanego prowadzi psycholog posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe,

–  ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego, wodnego i wysokościowego prowadzi osoba posiadająca co najmniej trzyletnie doświadczenie w wykonywaniu czynności ratowniczych w danym rodzaju ratownictwa.

        Zakres czynności wykonywanych przez ratownika w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy obejmuje:

1) resuscytację krążeniowo-oddechową, bez przyrządową i przyrządową, z podaniem tlenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego,

2) tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran,

3) unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć,

4) ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem,

      Ratownikiem może być osoba:

1) posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych^[1],

2) zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem^[2], lub będąca członkiem tych jednostek,

3) posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, i uzyskaniu tytułu ratownika,

4) której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

        Zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych^[1],

2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie tego zawodu,

3) wykazuje znajomość języka polskiego w stopniu wystarczającym do wykonywania tego zawodu,

       Kierowanie działaniem ratowniczym poza systemem KSRG dzieli się na dwa etapy. Pierwszy obejmuje czas, kiedy w działaniu biorą udział tylko jednostki spoza KSRG. Drugi etap zaczyna się, kiedy na miejsce zdarzenia przybywają jednostki należące do KSRG.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 u.ppoż Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określił w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kierowania i współdziałania jednostek ochrony przeciwpożarowej biorących udział w działaniu ratowniczym^[1].

Kierowanie działaniem ratowniczym rozpoczyna się z chwilą przybycia na miejsce zdarzenia pierwszych sił z jednostki ochrony przeciwpożarowej.

         Według § 24 ust. 1 r. KSRG kierowanie interwencyjne są obowiązani przejąć ratownicy z jednostek ochrony przeciwpożarowej, posiadający kwalifikacje do kierowania działaniem ratowniczym, właściwi ze względu na obszar chroniony, w kolejności:

1) członek ochotniczej straży pożarnej,

2) komendant gminny ochrony przeciwpożarowej, jeśli jest członkiem ochotniczej straży pożarnej,

3) strażak jednostki ochrony przeciwpożarowej,

4) dowódca zastępu Państwowej Straży Pożarnej,

         Zgodnie z § 27 ust. 1 r.KSRG kierowanie interwencyjne polega w szczególności na:

1) ustaleniu rodzaju zagrożeń oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia,

2) przydzielaniu zadań dla rot lub pododdziałów,

3) ustaleniu sposobów i metod poszukiwania zagrożonych i poszkodowanych osób oraz udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy,

4) ocenie sytuacji i prognozie jej rozwoju w zakresie potrzeb zasobów ratowniczych,

          Zgodnie z § 22 ust. 1 r. KSRG działaniem ratowniczym kieruje uprawniona osoba, która powinna być oznakowana w sposób widoczny dla innych uczestników działań ratowniczych.

Zgodnie z § 24 ust. 1 r. KSRG kierowanie interwencyjne są obowiązani przejąć ratownicy z jednostek ochrony przeciwpożarowej, posiadający kwalifikacje do kierowania działaniem ratowniczym, właściwi ze względu na obszar chroniony, w kolejności:

1) członek ochotniczej straży pożarnej,

2) komendant gminny ochrony przeciwpożarowej, jeśli jest członkiem ochotniczej straży pożarnej,

       Wyróżnia się trzy poziomy kierowania działaniem ratowniczym:

1) interwencyjny – realizowany w strefie zagrożenia lub strefie działań ratowniczych w celu realizowania czynności ratowniczych oraz zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom; kierowaniu interwencyjnemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednej kompanii,

2) taktyczny – realizowany na granicy strefy zagrożenia lub poza nią w celu wykonania przyjętych taktyk lub określonej strategii oraz nadzoru nad kierowaniem interwencyjnym; kierowaniu taktycznemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednego batalionu lub siły, w których składzie znajdują się specjalistyczne grupy ratownicze;

3) strategiczny – realizowany w celu określenia i przyjęcia niezbędnej strategii w likwidowaniu zagrożenia oraz nadzoru nad kierowaniem taktycznym; kierowaniu strategicznemu podlegają siły odwodów operacyjnych na obszarze województwa, siły centralnego odwodu operacyjnego lub siły przekraczające wielkością jeden batalion.

          Zgodnie z § 2 pkt 6 r.KSRG kierowanie działaniem ratowniczym to planowanie, organizowanie, nadzorowanie i koordynowanie działań ratowniczych. Według u.ppoż. działania ratownicze to każda czynność podjęta w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także likwidacja przyczyn powstania pożaru, wystąpienia klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Kierujący działaniem ratowniczym, zwany dalej „kierującym”, kieruje działaniami sił i środków podmiotów KSRG i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym w szczególności przez:

1) wydawanie rozkazów lub poleceń oraz kontrolę ich wykonania,

2) nadzorowanie realizacji zasad i procedur ratowniczych ujętych w planach ratowniczych,